IX OSCH 2012

            W dniach 28-29 stycznia 2012 roku odbyły się IX Ostrołęckie Spotkania Charyzmatyczne. Jak co roku hala widowiskowo – sportowa wypełniła się do ostatniego miejsca członkami i sympatykami Odnowy w Duchu Świętym. Z naszej wspólnoty w pierwszym dniu uczestniczyło 7 osób, natomiast w drugim ponad 20.

          Cały sobotni dzień był poświecony modlitwie. Gości powitał ,,wysłannik z nieba”, czyli Norbert Dawidczyk w stroju anioła – wiceprzewodniczący KZK, główny organizator spotkania. Udzielił nam ważnych wskazówek, jak mamy żyć, by dostać się do nieba. Słowo wstępne wygłosił ks. Robert Sulich, poprzedni opiekun wspólnoty ,,Wypłyń na głębię” Modlitwę uwielbienia poprowadził ks. Wojciech Nowacki – rektor seminarium w Łomży, obecnie również członek podkomitetu ICCRS ds. Europy. Następnie wysłuchaliśmy Katechezy ,,Dlaczego się modlić?” wygłoszonej przez o. Leszka Mądrzyka. Zwrócił on uwagę na jakość naszych modlitw i brak czasu na modlitwę, uleganie pokusie aktywizmu (przykład ewangelicznej Marty). Zaznaczył, że Marta i Maria „w nas” mają się wzajemnie wspierać, a nie konkurować. Jako szkołę modlitwy zaproponował adorację, namiot spotkania i różaniec. Po wygłoszonej katechezie Beata Towarek – koordynatorka z diecezji elbląskiej prosiła wraz z nami o rozbudzenie pragnienia modlitwy osobistej, a po przerwie obiadowej Monika i Marcin Gajdowie zachęcali nas do oddawania chwały Panu tańcem. Drugą konferencję pt. ,,Jak stawać się człowiekiem modlitwy?” wygłosił o. Andrzej Bielat – dominikanin, misjonarz na Ukrainie i w Rosji. Postawił pytanie, dlaczego się nie modlimy. Modlitwę porównał z jedzeniem. Dziecko musi jeść, a dorosły chce jeść. Dziecko musi sie modlić, a dojrzały człowiek powinien chcieć się modlić. Dopóki jestem dzieckiem ,,muszę się modlić”. Po tej katechezie wysłuchaliśmy koncertu Wioli Brzezińskiej. Kulminacyjnym punktem kończącym sobotnie spotkanie była Eucharystia, której przewodniczył ks. bp Stanisław Stefanek. W homilii powiedział, że jeśli Pan Bóg kogoś zaprasza do jakiegoś dzieła, to wcześniej wyprowadza go na pustynię. Jako przykład podał Abrahama, Mojżesza i Jezusa. Pan Bóg zaprasza na pustynię, aby się tam z człowiekiem „dogadać”. Ubogaceni w treści duchowe, późnym wieczorem wróciliśmy szczęśliwie do swoich domów.

            Drugi dzień OSCH, po zawiązaniu wspólnoty, przedstawieniu prelegentów oraz powitaniu się nawzajem, rozpoczął się konferencją ,,Przebaczenie drogą do wewnętrznej wolności”. Mówcą był ks. Krzysztof Wons. Katechezę oparł na przypowieści o synu marnotrawnym. Powiedział, że to historia każdego z nas. Jeśli chodzę w masce – twarzy twardziela, to nie mam możliwości spojrzenia we własne serce. Oddalając się od Ojca, tracę klimat darmowej miłości. Miłość zaczyna się przez wtulanie się w miłosierne serce Boga. Musimy przyznać się do swoich słabości i zaprosić Pana Jezusa do tych miejsc, bo sami sobie nie poradzimy. Nasz grzech porównał do stajni i wytłumaczył, dlaczego Jezus urodził się w stajence – bo wiedział, że tam spotka człowieka. Drugą konferencję nt. ,,Trudna droga przebaczenia” wygłosiła Ida Nemirowska. Zaznaczyła w niej, że przebaczenie jest procesem i dokonuje się w czasie. Mówiła, że jeśli chcemy upodobnić się do Jezusa, to mamy kochać i przebaczać tak jak On i mamy się od Niego uczyć, jak traktować tych, którzy nas ranią. Kulminacyjnym wydarzeniem spotkania była Eucharystia, której przewodniczył ks. bp Tadeusz Bronakowski. W homilii wzywał nas, byśmy zatroszczyli się o głoszenie wieści o Jezusie w całej okolicy. Oprawę muzyczną i uwielbienie poprowadziła Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej.


Spotkanie opłatkowe w Drohiczynie – 2012r

8 stycznia, w niedzielę Chrztu Pańskiego, bp Antoni Dydycz przyjął na spotkaniu opłatkowym wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym diecezji drohiczyńskiej.

Program uroczystości od wielu lat jest podobny – najpierw uwielbienie Boga w Eucharystii, następnie życzenia, dzielenie się opłatkiem, śpiewanie kolęd i rozmowy przy stole. W tym roku świętowanie było szczególnie radosne, bowiem do grup: bielskiej, hajnowskiej, ciechanowieckiej i węgrowskiej dołączyła nowa wspólnota modlitewna z Sokołowa Podlaskiego.

Ksiądz biskup podczas homilii podziękował Duchowi Świętemu za świadków Odnowy w naszej diecezji, a ruch ewangelizacyjny nazwał wielkim darem dla Kościoła współczesnego. Zaznaczył, że Chrystus poprzez chrzest w Jordanie przypomniał o potrzebie odnowy duchowej, bowiem ewangeliczne „nawracajcie się” oznacza konieczność oderwania się od nadmiernego przywiązania do materii i konsumpcyjnego stylu życia, a więc konieczność „odnowienia”. Osobowość ludzka, osłabiona grzechem pierworodnym, stale podlega zniechęceniu, stąd tak istotne jest pogłębianie bliskości z Duchem Świętym. Tak jak chrzest w Jordanie był okazją do objawienia się Trójcy Świętej, tak sakrament chrztu św. zapoczątkowuje relację człowieka z Duchem Świętym. Człowiek winien ją umacniać przez eucharystyczną jedność z Jezusem i świadomą współpracę z Duchem Świętym, potwierdzoną przez przyjęcie sakramentu bierzmowania. Sam Chrystus nazwał Trzecią Osobę Boską „Pocieszycielem” i choć termin ten nie oddaje głębi greckiego pojęcia „Paraklet” (obrońca, wspomożyciel, orędownik), to przypomina o stałej bliskości i pomocy Ducha Świętego.

Biskup Antoni Dydycz na zakończenie wyraził nadzieję, że współpraca ludzi dobrej woli z Duchem Świętym okaże się dla naszej osłabionej moralnie cywilizacji pewnym ratunkiem.

Zdjęcia w zakładce galeria.


20 lat minęło…

W sobotę 19 listopada 2011 roku Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym „Dobry Pasterz” w Bielsku Podlaskim obchodziła rocznicę 20-lecia istnienia. Swoje świętowanie rozpoczęliśmy Mszą Świętą w Bazylice p.w. Narodzenia NMP i św. Mikołaja. Mimo pochmurnego dnia mieliśmy uśmiechnięte twarze i radosne serca. Zaszczycił nas swoją obecnością ksiądz Krzysztof Herman – koordynator duchowny Archidiecezji Białostockiej i Ania Tyszka, która przez długi czas pełniła funkcje koordynatora. Oboje prowadzili u nas REO w 2007 roku, spotykaliśmy się z nimi również na rekolekcjach w Białymstoku oraz na stałej formacji liderów i animatorów w Surażu. Zawsze służyli nam dobrą radą. Na nasze zaproszenie odpowiedziały także wspólnoty z Hajnówki i Ciechanowca oraz osoby, które wcześniej należały do grupy, ale obecnie z różnych przyczyn nie uczestniczą w spotkaniach. Bardzo cieszyliśmy się z obecności przedstawicieli innych sekcji modlitewnych istniejących przy naszej parafii.

Po Mszy Świętej udaliśmy się do pomieszczeń Caritasu, gdzie była przygotowana gorąca kawa, herbata i urodzinowy tort.

Niezwykle głęboko przeżyliśmy modlitwę, którą poprowadziła Ania wraz z Jadzią – naszym koordynatorem diecezjalnym. Wspólnota otrzymała bardzo wymowne słowo prorocze, w którym Jezus zapewnia nas o swoim prowadzeniu i pomocy.

Przygotowaliśmy przedstawienie „Mój Chrystus Połamany” w oparciu o książkę Ramona Cue Romano SI. Była to prawdziwa uczta duchowa. Podczas prób doświadczaliśmy wielu przeszkód i trudności, ale one nas umacniały, uczyły pokory i wiary, że w jedności jest siła. Poprzez to przedstawienie Pan Jezus odkrył w nas wiele ukrytych talentów i darów, które gdzieś tam sobie „spały”. Odczuwaliśmy bardzo mocno działanie i mieszanie złego, ale dzięki modlitwie i opiece Matki Bożej i Jezusa, zły został pokonany.

Uczestnicy naszego świętowania mieli też okazję obejrzeć prezentację multimedialną z minionych 20 lat. Większość odnalazła siebie na zdjęciach sprzed kilku, kilkunastu lat i ze wzruszeniem wspominała wspólne modlitwy i zabawy.

Prezentację „20 lat wspólnoty Dobry Pasterz” można obejrzeć w zakładce Video a świadectwa przeczytać w zakładce Świadectwa.

Już po REO

Odnowa w Duchu Świętym „Dobry Pasterz” w Bielsku Podlaskim zakończyła w sobotę 22.10.2011 r. REO.  Rekolekcje trwały 7 tygodni. Przygotowania do REO trwały kilka miesięcy.  Wspólnota podjęła modlitwę  w intencji prowadzących, animatorów a przede wszystkim  uczestników. Każdy z naszej wspólnoty ofiarował przynajmniej jedną mszę w czasie wakacji  o dobre owoce tych rekolekcji. Również w tej intencji modliły się wspólnoty z Ciechanowca i  Hajnówki. Modlitwa przyniosła wspaniałe  efekty. Na REO zgłosiło się 27 osób.

Prowadzącymi byli ks. Andrzej Witerski , ks. Robert Figura i Krysia Zuzia z Hajnówki. Również Wspólnota z  Hajnówki  służyła  muzycznie, a na zakończenie dołączyła Emilka z Ciechanowca. Na modlitwę o wylanie darów Ducha   Świętego otrzymaliśmy wsparcie ze wszystkich wspólnot diecezji drohiczyńskiej. Uczestnicy REO bardzo przeżywali  modlitwę, a Duch Święty hojnie obdarowywał darami i  Słowem  Bożym. Po modlitwie poszliśmy na wspólną Eucharystię. Odczuwało się  jedność a na twarzach radość i uśmiech. Również w radosnej atmosferze spożyliśmy agapę. Ciasto przyniesione przez uczestników było pyszne i wszystkim smakowało.

Wszyscy uczestnicy zostali zaproszeni na nasze świętowanie – 20-lecie wspólnoty.


XVII Czuwanie Odnowy Charyzmatycznej w Częstochowie

          W dniach 20-21.05.2011 r. odbyło się XVII Czuwanie Odnowy Charyzmatycznej w Częstochowie. Gościem czuwania, zarazem głównym mówcą był ojciec Raniero Cantalamessa – kaznodzieja domu papieskiego. Pierwszy dzień poświęcono spotkaniu liderów i animatorów, drugi zaś – wszystkich członków Odnowy w Polsce oraz jej sympatyków.
W konferencji pt. ,,Wierność Boga i wierność człowieka” o. Raniero odwołał się do postaw i korzeni naszej wiary. Zwrócił uwagę na sprawy fundamentalne – czym jest wierność człowieka w odpowiedzi na wierność Boga. W bardzo prosty sposób mówił o sprawach najważniejszych. Wszystkie konferencje głosił z serca, bez pomocy najmniejszej kartki, a były spójne i poukładane. To duża sztuka, by w zrozumiały sposób mówić o wierze. Zwrócił szczególną uwagę animatorom i liderom na ich osobiste nawrócenie. Mogłoby się wydawać: Jak to? Po co? Do animatorów? Przecież to ludzie nawróceni. A jednak! Przypomniał, że nasza wierność Bogu i zaangażowanie jest odpowiedzią na Jego wierność i Jego zaproszenie. Szczególnego znaczenia w tym kontekście nabierają różnice między religią katolicką a innymi. Wierzący innych wyznań zastanawiają się, co ludzie powinni zrobić, by zostać zbawieni, a w chrześcijaństwie zaczynamy od tego, co Bóg zrobił, aby nas zbawić. Przed obowiązkiem jest łaska. Ojciec Cantalamessa zauważył, że często bardziej przejmujemy się, jak kochać Boga, niż jak pozwolić Mu się kochać.
Ksiądz Nowacki w swojej homilii zaznaczył też, że bycie wiernym Bogu jest po ludzku niemożliwe. Wiernym można być tylko mocą Ducha Świętego. Ale do tego potrzeba naszej współpracy i naszego ,,tak”. Nie byłoby miłości w człowieku, gdyby jej nie dostał, nie miałby jej też wtedy, gdyby jej nie przyjął i na nią nie odpowiedział. Jedno bez drugiego nie może się realizować. To Duch Święty jest tym płomieniem między Ojcem i Synem. Wierzymy w Trójcę, bo wierzymy w miłość, a miłość nie może być sama. Ojciec Raniero przypomniał również, że wszyscy jesteśmy piękni w oczach Boga, bo jesteśmy Jego obrazem. Moim zadaniem jest więc szukać w drugim człowieku piękna i dostrzec w nim Boga. Mam też pomagać wzrastać temu pięknu i dobru, które jest odblaskiem Bożym. Jeśli ktoś przychodzi do mnie zdeptany przez życie, nie wierząc w Bożą miłość, to moim zadaniem jest mu pomóc odkryć to piękno – obraz Boga – w sobie.
Ojciec Raniero Cantalamessa bardzo mocno podkreślał rolę Ducha Świętego. To On przekona świat o grzechu. Użył sformułowania ,,zobaczyć grzech przez Boże serce”. W konferencji „O potrzebie oczyszczenia i odrodzenia” powiedział, że dzisiejszy świat utracił poczucie grzechu. Boi się wojny atomowej, terroryzmu, nieuleczalnych chorób, promieniowania, ale nie boi się grzechu, a jest to jedyna rzecz, której powinien się lękać. Lud Boży, który czyni pokutę i przyznaje się do grzechu, otrzymuje przebaczenie i odrodzenie. Gdy członkowie Odnowy spowiadali się u o. Raniero, widział on jak ,,kamienie spadały z ich dusz”, przez co sam przeszedł głęboki proces nawrócenia i stał się fanatykiem Odnowy. Zwrócił uwagę na liczną obecność młodych w polskim ruchu charyzmatycznym: „Tych, którzy mówią, że Odnowa się starzeje, wyślę do Polski”. Wzywał, abyśmy podjęli ewangelizację zsekularyzowanej Europy. Aby to czynić z mocą, sami potrzebujemy jako pierwsi doświadczyć nowej Pięćdziesiątnicy.
Cieszy fakt, że co roku na czuwanie do Częstochowy przyjeżdża tak dużo osób. Czy upał, czy deszcz, tłumy ludzi wypełniają szczelnie plac przed wałami. Jest to wyzwanie, by ciągle na nowo pytać: Do czego nas teraz, Boże, zapraszasz?
Jadwiga Porzezińska