Czuwanie w Częstochowie

             W dniu 25.09.2021r.odbyło się w Częstochowie Ogólnopolskie Czuwanie Odnowy w Duchu Świętym. Z naszej drohiczyńskiej Odnowy w Duchu Świętym była duża grupa uczestników w liczbie 77.  Tegorocznemu czuwaniu towarzyszyła modlitwa o jedność w różnorodności i o nową iskrę nie tylko dla wspólnot, ale również dla całego Kościoła. Jest to szczególne wezwanie papieża Franciszka, aby budować Charis czyli służbę jedności. Ze względu na różnorodność naszych wspólnot bardzo tego ogólnopolskiego czuwania było trzeba, by stworzyć jeden strumień światła, który oświetli cały Kościół we wszystkich jego wymiarach – powiedział na wstępie bp Andrzej Przybylski z Częstochowy, delegat Konferencji Episkopatu  Polski ds. Odnowy w Duchu Świętym. Podkreślił, że zwłaszcza teraz po pandemii budowanie i manifestowanie tej jedności jest bardzo oczekiwane. Biskup wyraził pragnienie, by z tego spotkania poszła nowa iskra, że jesteśmy potrzebni Kościołowi, że Odnowa się nie zestarzała, ale by ta iskra dotknęła nas, byśmy byli iskrą Ducha, bo wszyscy potrzebujemy odnowy. Przypomniał, że w każdej rzeczywistości Kościoła najbardziej potrzeba mocy Ducha, „bez niej nic nie zrobimy, choć byśmy mieli wiele środków, mnóstwo pomysłów, nawet i duszpasterskich”. Dlatego prosimy o ogień Ducha Świętego nie tylko dla wspólnot Odnowy, bo my się czujemy sługami całego Kościoła, ale o moc dla wszystkich ludzi w Kościele i dla tych, którzy są poza Kościołem – podkreślił bp Przybylski.

Ksiądz Artur Potrapeluk – przewodniczący Krajowego Zespołu Koordynatorów Odnowy w Duchu Świętym na wstępie powiedział, że Odnowa w Duchu Świętym jest miejscem dla każdego, niezależnie od wieku i doświadczeń. Dar Ducha Świętego, jak mówi papież Franciszek, powinien rozlewać się na cały Kościół i Ojciec Święty zaprasza do tego, by propagować Chrzest w Duchu Świętym, by tę łaskę przekazywać dalej – zauważył kapłan. Bardzo ważne jest, że odnowienie wiary dokonuje się przy sercu Matki.

Na program całodziennego czuwania złożyły się dwie konferencje świadectwa, modlitwa, adoracja Najświętszego Sakramentu i Eucharystia.                                                                              

Pierwszą konferencję pt: „Odstąpiłeś od swej pierwotnej miłości i powróć” wygłosiłks. Dawid Perlik – koordynator diecezji bydgoskiej. W swym przemówieniu posłużył się słowami z Apokalipsy. Przypomniał, że Chrystus zna nasze czyny, takie jak, śpiew, czy modlitwa, oraz  te przyziemne jak sprzątanie salki, czy ustawianie krzeseł i przyjdzie czas, że nam za nie podziękuje. Zachęcał do czuwania, aby nie ulec oziębłości i porzucania cotygodniowych spotkań, ewangelizacji, REO. Kapłan na różne sposoby zachęcał, aby wracać do swej pierwotnej gorliwości. Jako przykład pierwotnego entuzjazmu dał parę młodych ludzi stojących na ślubnym kobiercu. Polecił też, aby przypomnieć sobie czas ,gdy odkrywaliśmy swoje charyzmaty i posługę nimi.

Drugą konferencję pt: „ Nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości” wygłosił ks. Marcin Modrzyński – koordynator archidiecezji gnieźnieńskiej, zaangażowany również w projekt oddanie33.pl

Swoje przemówienie rozpoczął od słów świątobliwego papieża Benedykta XVI wypowiedzianych w 2008r. w niedzielę Zesłania Ducha Świętego. Oto cytat:” Odkrywajmy drodzy bracia i siostry jak pięknie jest otrzymać Chrzest w Duchu Świętym. Uświadamiajmy sobie, że nasz chrzest i bierzmowanie są niewyczerpanym źródłem łaski. Prośmy Najświętszą Maryję Pannę, by wyjednała dla Kościoła także dziś Nową Pięćdziesiątnicę, która pozwoli wszystkim, a zwłaszcza młodzieży z radością żyć i dawać świadectwo Ewangelii. ,,Zaznaczył, że dziś szczególnie trzeba się tym słowem przejąć”.

Następnie przytoczył ważną i ciekawą opowieść o dwóch proboszczach z tego samego dekanatu. Jeden miał bardzo duży kościół i mało ludzi w kościele, a drugi miał mały kościół pełen ludzi, a ci którzy nie mogli się w nim zmieścić przywozili krzesełka i zapytał jak on to zrobił. Ten udzielił mu takiej rady: ,,Zwiń dywan, odsuń meble, narysuj koło i módl się w nim dopóki cię Duch Święty nie wypełni”.

Mówca przypomniał słuchaczom, że łaska buduje na naturze, ale łaska również przemienia naturę. Naturą Boga jest miłość i ogień. Podał przykład Św. Stanisława Kostki, który gdy przyjmował Komunię Świętą, to jego twarz jaśniała blaskiem chwały Boga. Zapewniał, że jeśli my będziemy wpatrzeni w Boga to nasze będą jaśniały Jego życiem. Ksiądz Marcin ostrzegał, aby nie wpatrywać się swoje lęki i ograniczenia bo wtedy one będą rosły.

Zostaliśmy podniesieni przez Boga do Jego natury. Przez chrzest otrzymaliśmy naturę ognia. Pan Bóg pragnie, abyśmy zatroszczyli się o Jego życie w naszych sercach, a On zatroszczy się o nas. Powiedział, że życie zaczyna się po Pięćdziesiątnicy. Charyzmaty, które otrzymujemy są potrzebne dla odnowy Kościoła. Odnowa jest powołana, aby rozpalić Kościół. Naszym zadaniem jest płonąć przed Bogiem. Jeśli ludzie zobaczą w nas Boży ogień to przyjdą do nas. Nowi Eliasze niosą ogień z nieba i to my mamy nimi być przypomniał kapłan. Chrystus sam nazywa siebie Gwiazdą Poranną. Tą Gwiazdą jest również Maryja. Jeśli czujemy się słabi to tym bardziej mamy nie bać się ognia, lecz być blisko niego, gdyż on zapala tylko to co jest słabe i wysuszone. Nie ma ognia bez ofiary. Im większa ofiara tym większy ogień. Kiedy jestem słaby i ubogi i staję przed Bogiem wołając przyjdź On zawsze przychodzi. Na zakończenie konferencji wszyscy zostaliśmy wezwani do głoszenia Ewangelii Bożej i życia tą Ewangelią.

Punktem centralnym tego czuwania była uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem księdza biskupa Andrzeja Przybylskiego. W wygłoszonej homilii zwrócił się do każdego z obecnych:  ” Z jakim Słowem Bożym wrócisz do domu?”. To co szczególnie nas poruszyło mamy wziąć sobie mocno do serca. Biskup uczulał nas na fakt jeśli przyjęliśmy dary, a nimi nie posługujemy to zabijamy w sobie Ducha Świętego i jesteśmy źle postrzegani. Zwrócił uwagę na cztery ważne słowa: koordynacja, formacja, Odnowa, Duch Święty. Koordynacja to bycie we wspólnocie, jakże bardzo potrzebne na dziś. Potrzebna jest również solidna formacja. Odnowa ma codziennie pytać czego Duch Święty od nas oczekuje i słuchać. Wspólnoty będą umierać jeśli nie będą ewangelizować i służyć ubogim. Duch Święty sprawi, że będziemy murem ognistym.

Tegoroczne czuwanie zakończyło się w kaplicy cudownego obrazu Apelem Jasnogórskim.

Zdjęcia w zakładce Galeria II

REKOLEKCJE EWANGELIZACYJNE w SOKOŁOWIE PODLASKIM

Mimo trwającej epidemii i związanych z nią obostrzeń wspólnota „Radość w Panu” w Sokołowie Podlaskim  podjęła Boże wezwanie i zorganizowała Rekolekcje Ewangelizacyjne Odnowy (REO)  wykazując się przy tym ogromną wiarą i zaufaniem w Boże działanie. Rekolekcje rozpoczęły się 2 marca 2021 roku w Kościele pod wezwaniem św. Jana Bosko.  Na pierwsze spotkanie rekolekcyjne przyszło 90 osób. To wielka radość i potwierdzenie dla wspólnoty, że rekolekcje są dziełem Bożym i  żadna sytuacja epidemiologiczna nie może przeszkodzić w ich przeprowadzeniu.

Rekolekcje poprowadził ksiądz Andrzej Witerski diecezjalny koordynator Odnowy w Duchu Świętym  i Teresa Kalinowska ze wspólnoty ,,Mocni Duchem” z  Węgrowa. Diecezjalna koordynatorka Jadwiga Porzezińska służyła pomocą w rekolekcjach i czuwała nad ich przebiegiem. W rekolekcje była zaangażowana cała wspólnota z Sokołowa Podlaskiego ,,Radość  Panu”. Rekolektantów podzielono na 11 grupek dzielenia, za które odpowiedzialne było 8 osób ze wspólnoty sokołowskiej  i 3 osoby ze wspólnoty węgrowskiej. 

W czasie rekolekcji  były głoszone świadectwa  przez osoby ze wspólnoty ,,Radość w Panu”, zaś za oprawę muzyczną odpowiadała Karolina.  Pieśni śpiewane przez nią trafiały w serca rekolektantów i wprowadzały w specyficzny klimat w poszczególnych tygodniach rekolekcji. Wspólnota stanęła również  na wysokości zadania i zakupiła rzutnik aby ułatwić wszystkim śpiewanie pieśni.

Na szczególne podkreślenie zasługuje charyzmatyczne i niepowtarzalne prowadzenie rekolekcji przez księdza Andrzeja Witerskiego. Jego specyficzny sposób głoszenia  konferencji ,,całym sobą” sprawiał, że uczestnicy rekolekcji słuchali konferencji w ogromnym skupieniu. Każda konferencja zwierała kluczowe dla człowieka wierzącego  sprawy: sens życia… miłość Boga..Jezus drogą prawdą i życiem…. nawrócenie uzdrowieniem człowieka… Jezus Panem… Duch Święty i Jego działanie pośród nas.

Niesamowitym wydarzeniem  była Msza Święta z modlitwą wstawienniczą o uzdrowienie wewnętrzne. Na Eucharystię przyszły również osoby, które nie uczestniczyły w rekolekcjachi doświadczyły ogromnego działania łaski Bożej przystępując po latach do sakramentu pojednania.

Jedna z rekolektantek sprawiła bardzo miłą niespodziankę, wydziergała szydełkiem  dla wszystkich uczestników REO baranka wielkanocnego. 

Uroczyste i publiczne ogłoszenie Jezusa jako jedynego Pana i Zbawiciela przez rekolektantów  było wzruszającym i niezapomnianym momentem rekolekcji. Rekolekcje zakończyły się 24 kwietnia Chrztem w Duchu Świętym, oraz modlitwą wstawienniczą nad każdym rekolektantem. Uroczysta Eucharystia na zakończenie rekolekcji celebrowana przez księdza Andrzeja Witerskiego była swoistym zwieńczeniem i dziękczynieniem Bogu za dar rekolekcji.

Ksiądz Andrzej w bardzo obrazowy sposób przedstawił cztery filary kościoła: nauka apostołów, łamanie chleba, modlitwa, wspólnota.

Po Mszy Świętej wszyscy uczestnicy i prowadzący rekolekcje udali się na agape – braterską ucztę.

Na szczególne wyróżnienie  zasługuje postawa liderki wspólnoty Ali, która w pewnym momencie  wzięła ciężar odpowiedzialności za decyzję i rekolekcje na siebie. Nie uległa ona różnego rodzaju krytycznym uwagom, na przykład: ,,Kto w czasie epidemii organizuje rekolekcje? Etc… A kto zbudował arkę w miejscu gdzie nie było wody? i po co…? Rekolekcje były odpowiedzią, że trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi.  Ala zasłużyła na miano ,,Noego w spódnicy” w tej  wspólnocie. Wielkich dzieł Bożych nie zapominajmy, lecz pokładajmy nadzieję w Bogu, strzegąc Jego poleceń. Ps 78,6-7.

Teresa

I Dzień Skupienia dla małżeństw

W dniu 1 lutego 2020 roku z inicjatywy diakoni małżeńskiej „Odnowa Rodzinom” odbyło się spotkanie konferencyjno – warsztatowe dla małżeństw. Gospodarzem wydarzenia była wspólnota z Sokołowa Podlaskiego „Radość w Panu” a całe spotkanie poprowadził Norbert Dawidczyk (tym razem bez żony Asi, która musiała zaopiekować się chorym dzieckiem).

Po krótkim wprowadzeniu przez Norberta, małżonkowie przy dźwięku kojącej muzyki mieli za zadanie, ale też przyjemność popatrzeć sobie czule i głęboko w oczy, oraz delikatnie pogłaskać po twarzy i dłoniach. Gesty te były wyrazem zachwytu i dziękczynienia Panu Bogu za współmałżonka. Oprócz części warsztatowej była część teoretyczna, w której Norbert przywołał słowa św. Jana Pawła II zapisane w Adhortacji Apostolskiej Familiaris Consortio, że – „Celem małżeństwa jest wspólna droga do świętości przez budowę komunii osób na wzór komunii Osób Boskich”. Ponad to zostało powiedziane, co buduje jedność małżeńską, a co może stanowić dla niej zagrożenie.

Kolejnym tematem poruszonym przez Norberta były uczucia, które są nieodzownym elementem pojawiającym się w relacjach z drugim człowiekiem. Uświadomił, że każdy ma prawo czuć to co czuje, ale przy tym musi potrafić odpowiednio je wyrażać, czyli nazwać. To natomiast ma ogromny wpływ na prawidłową komunikację – dialog małżeński.

Całość spotkania zwieńczyła Eucharystia pod przewodnictwem duszpasterza rodzin diecezji drohiczyńskiej ks. Piotra Arbaszewskiego.

Dorota i Marcin Pykało

POLSKA POD KRZYŻEM SERPELICE 14.09.2019r

14 września na lotnisku pod Włocławkiem fundacja Solo Dios Besta zorganizowała spotkanie „Polska pod Krzyżem”. Jako, że nie wszyscy mogli wziąć w nim udział, z inicjatywy ks. Prał. Andrzeja Jakubowicza dziekana sarnackiego zostało zorganizowane spotkanie „Polska pod Krzyżem” w Serpelicach na Podlaskiej Kalwarii.

Spotkanie to było czasem  wspólnej modlitwy i pokuty. Zaczęło się o godz. 14.00 różańcem przy ołtarzu polowym. O godz. 15.00 odmówiona została Koronka do miłosierdzia Bożego, po czym wszyscy zostali zaproszeni do krzyża i do udziału w drodze krzyżowej na Kalwarię. Po drodze krzyżowej, Adoracja Najświętszego Sakramentu i konferencja. Następnie odmówiony został różaniec. W tym czasie, także każdy mógł skorzystać z Sakramentu Pokuty. Około godz. 18.00 nastąpiło przejście przez bramę krzyża i zejście z modlitwą różańcową pod ołtarz polowy.

O godz. 19.00 uczestniczyliśmy we Mszy świętej. Spotkanie zakończyło się Apelem Jasnogórskim, po którym otrzymaliśmy uroczyste błogosławieństwo. Przed rozstaniem wszyscy trzymając się za ręce na pożegnanie zaśpiewaliśmy Maryi pieśń.

Kilka myśli z wygłoszonej konferencji i homilii;

Tam gdzie jest lęk, tam nie ma miłości. Nie bójmy się własnego krzyża, to nie boli.

Nasze krzyże cierpienia, zranienia – Słowo Boże ma moc zamienić na słodycz.

Nasze rany podobne do ran Chrystusa. Łazarzu wyjdź na zewnątrz. Nie bój się, weź krzyż swój i z Jezusem ratuj życie swoje i innych.

Maryja przygotowuje nas na przyjście Jezusa. Ważne jest to, co mówi umierająca osoba. Jezus umierający na krzyżu, zmasakrowany, mówi do Matki – ,,Niewiasto oto syn Twój”, do Jana, synu ,,Oto Matka twoja”. To jest wola umierającego.

Maryja przygotowuje nas na przyjście Jezusa.

Nasz naród – Polska w przedziwny sposób był umiłowanym synem Maryi.

Mamy wziąć Maryję do siebie, tak jak Jan. Stworzyć z Nią wspólnotę życia, to jest wolą Jezusa, który gromadzi nas dzisiaj pod Krzyżem.

Jesteśmy synami, córkami Maryi. Kształtujmy swoje życie na wzór Maryi. Weźmy Maryję do siebie, twórzmy z Nią żywą wspólnotę.

Bądźmy wierni Chrystusowi. Nie bądźmy nowocześni, tak jak oczekuje tego dzisiejszy świat. Nasze zawierzenie, to zawierzenie narodu Maryi.

To dzięki niej nie zgłupieliśmy. Zła nie nazywamy dobrem, kłamstwa prawdą, zboczeń normalnością. Budujmy relacje z Maryją. Bądźmy blisko Matki, to nasze narzędzie. Maryja na obrazie jasnogórskim, pokazuje nam Jezusa. Czyńcie wszystko cokolwiek Jezus wam powie. Mamy być wierni Chrystusowi do końca.

Można zniszczyć to co piękne. Diabeł najbardziej boi się Maryi. Maryja – to jest nasza obrona. Dlatego chcą zniszczyć w naszym narodzie maryjność.

Zawierzmy Maryi, tak jak Jan Paweł II.

Zdjęcia w zakładce Galeria II