Dnia 21.09.2013r. odbył się II Archidiecezjalny Dzień Jedności. Za zorganizowanie spotkania odpowiadała wspólnota Wieczernik z Zambrowa. Ten dzień zjednoczył Odnowę w Duchu Świętym z diecezji łomżyńskiej, białostockiej, wileńskiej oraz drohiczyńskiej, którą reprezentowali przedstawiciele każdej ze wspólnot na czele z kapłanami ks. Robertem Figurą i ks. Andrzejem Witerskim. Spotkaniu przyświecało hasło: „Jeden duch i jedno serce”. Niezwykle bogate w treści katechezy wygłosił ks. dr Radosław Kimsza z Białegostoku, udowadniając w nich, że wspólnota jest łaską Pana oraz naszą radością, ale też i trudem. Jesteśmy powołani do wspólnoty, by iść drogą zbawienia. Jest ona bowiem rzeczywistością zbawczą. Do zbawienia prowadzi droga codzienna – „Golgota”, ale na drodze codziennej zdarza się też „Góra Tabor”. We wspólnocie człowiek doskonali siebie, dążąc do „modelu” idealnego, jakim jest Jezus Chrystus, by móc kiedyś powtórzyć za świętym Pawłem …już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus (Ga 2,20). Ksiądz Kimsza wyjaśnił, że im bardziej wspólnota identyfikuje się z Kościołem, tym więcej jest w niej Boga, dlatego należy „nadążać” za Kościołem, aktywnie włączać się w bieg roku liturgicznego. Trzeba też pogłębiać wiedzę o Chrystusie, nie można być gronem „religijnych analfabetów”. Sam Chrystus pragnie być odkrywany i poznawany przez nas, chce w każdym stawać się bardziej widocznym. Bracia i siostry zaś mają się doskonalić i dawać siebie innym, pokazywać swoją postawą, że Kościół jest atrakcyjny. Prelegent mówił także o roli lidera. Ciąży na nim ogromne zadanie i odpowiedzialność. Chrystus, jako Lider Dwunastu, „umył im nogi”. Lider wspólnoty ma czynić podobnie. Wszyscy zaś wobec siebie powinni przyjąć postawę służby. Należy pamiętać, że „każda wspólnota jest wspólnotą niedoskonałych, dążących do doskonałości”.
Następnie grupa z Białegostoku prowadziła modlitwę o rozbudzenie i ożywienie wspólnot. W tym momencie Pan hojnie obdarował Swoim Słowem każdą z diecezji. Diecezja drohiczyńska otrzymała Słowo: Ez 11,19-20 – Dam im jedno serce i wniosę nowego ducha do ich wnętrza. Z ciała ich usunę serce kamienne, a dam im serce cielesne, aby postępowali zgodnie z moimi poleceniami, strzegli nakazów moich i wypełniali je. I tak będą oni moim ludem, a Ja będę ich Bogiem i Ap19,6-7 – I usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu i jakby głos mnogich wód, i jakby głos potężnych gromów, które mówiły: «Alleluja, bo zakrólował Pan Bóg nasz, Wszechmogący. Weselmy się i radujmy, i dajmy Mu chwałę, bo nadeszły Gody Baranka, a Jego Małżonka się przystroiła.
Kulminacyjnym punktem spotkania była Eucharystia celebrowana przez ks. infułata Jana Sołowianiuka, za oprawę liturgiczną odpowiadała Odnowa w Duchu Świętym z diecezji drohiczyńskiej. Dzień Jedności zakończyła tajemnicza „charyzmatyczna niespodzianka” – jak się okazało – wspólny śpiew i taniec na Chwałę Pana prowadzony przez jubilatów, wspólnotę Wieczernik obchodzącą 15-lecie istnienia.
Na koniec kilka ciekawych myśli, które również wybrzmiały na spotkaniu:
- Każde osamotnienie jest wbrew naturze człowieka.
- Samotność w płaszczyźnie wiary potrzebna jest dla doświadczenia Boga.
- Kto wierzy, nie jest sam!
- Im bardziej duch przenika ciało, tym bardziej człowiek jest zintegrowany. Im więcej duchowości, tym więcej piękna!
- Prawda nie może być wypowiadana bez miłości. Prawda wypowiadana bez miłości, może człowieka zabić.
- Pokora jest lądowiskiem Ducha Świętego.
- Pokora jest darem Pana.
- Wspólnota jest łaską.
