VIII Kongres Odnowy Charyzmatycznej

W dniach 16-18.05.2019 r.odbył się w Częstochowie VIII Ogólnopolski Kongres Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej i Środowisk Ewangelizacyjnych, „Charis, czyli strumień łaski”. W czwartek i piątek spotkanie miało miejsce w Hali „Arena”. Na to spotkanie zostały zaproszone wszystkie wspólnoty charyzmatyczne. Po uroczystym zawiązaniu wspólnoty i modlitwie wysłuchaliśmy pierwszej konferencji na temat: „Pierwsze kroki Odnowy na świecie i w Polsce”, którą wygłosił Darek Jeziorny z Łodzi. W swoim przemówieniu odniósł się do wydarzenia Soboru Watykańskiego II i jego owoców w postaci odnowienia życia duchowego i powstawania wielu wspólnot charyzmatycznych. To odnowienie następuje dzięki łasce przeżycia Chrztu w Duchu Świętym poprzez przebudzenie i odnowienie darów Ducha Świętego otrzymanych w sakramencie chrztu i bierzmowania. Po przerwie na temat: Charyzmatycznej tożsamości Kościoła mówił do nas dr Johannes Hartl- lider i założyciel Domu Modlitwy w Augsburgu, w którym modlitwa toczy się nieprzerwanie dniem i nocą. W oparciu o Psalm 1 i List do Galatów przypomniał jak powinny wyglądać owoce naszego życia, jeśli będziemy zakorzenieni w Chrystusie. Uczulił, abyśmy nie blokowali przepływu Ducha Świętego poprzez nierozwiązane problemy i złe relacje. W swym przemówieniu w bardzo ciepły sposób wzywał, abyśmy aktywnie budowali dobre relacje ze wszystkimi grupami. Punktem kulminacyjnym tego dnia była Msza Święta, koncelebrowana przez ks.bpa Andrzeja Przybylskiego. W czasie homilii podkreślił fakt, że wszyscy mamy Ducha Świętego, ale czy Duch Święty ma nas to pytanie postawił każdemu z nas do zastanowienia. Ks. biskup przypomniał, że od zanurzenia w wodach Jordanu rozpoczęła się publiczna działalność Jezusa i my również mamy zanurzać się w źródle, żeby nie zniweczyć Chrystusowego krzyża.<br />W piątek po modlitwie uwielbienia pierwszą konferencję pt: ,,Pięćdziesiątnica paschalna- charyzmaty epifanijne w codzienności;”>W sobotę przed szczytem Jasnej Góry modliło się ok. 30 tys. osób – koordynatorów grup, liderów, animatorów, członków i sympatyków Odnowy w Duchu Świętym i innych grup charyzmatycznych.

„Jest to dla nas centralne, główne wydarzenie, to jest jedyna szansa, żebyśmy mogli spotkać się w jednym miejscu, w jednym czasie, i jeszcze w tak wyjątkowym miejscu – mówił Norbert Dawidczyk, wiceprzewodniczący Krajowego Zespołu Koordynatorów Odnowy w Duchu Świętym – Te spotkania są dla nas po pierwsze wyrazem jedności, a po drugie są szansą spotkać się ze sobą, wymieniać się doświadczeniami, podejmować wspólną formację”.

„Przyjechaliśmy tutaj, aby napełnić serca, aby napełnić myśli, aby odnowić siły, przyjechaliśmy tutaj, aby otwierać się na Ducha Świętego – mówił w homilii bp Andrzej Siemieniewski – Pan Bóg w odpowiedzi na to przyozdobił nas pięknym, zdobnym w klejnoty płaszczem chwały i mówi: wracaj, bo po co ci to uczyniłem? Po cóż te wszystkie dary? Po cóż te wszystkie klejnoty? Po cóż te wszystkie duchowe ozdoby, jeśli nie po to, aby pełnić dzieła Boże? A Bożym dziełem jest głoszenie Dobrej Nowiny. ‘Jak Ojciec mnie posłał, tak i ja was posyłam’ – mówi Pan Jezus – ‘idźcie i nauczajcie’. I jako piękny dodatek do dzisiejszych duchowych doświadczeń, doświadczenia wiary, dołączył jeszcze Pan Bóg, jakby w prezencie, piękne wiosenne popołudnie”.

„Dobrze wiemy, o czym mówimy, kiedy wypowiadamy słowa: nieoczekiwane tchnienia Ducha. Otwieranie się na takie tchnienia to jest właśnie odnowa w Duchu Świętym, które jest arcyważnym sposobem ratowania Kościoła – podkreślił biskup – W ten sposób stajemy się nie tylko bezradnymi obserwatorami patrzącymi na Pana Boga: Panie, ratuj Twój Kościół, ale stajemy się też słuchaczami Bożej odpowiedzi Pana Boga, który mówi: tak, ratuję Mój Kościół mówiąc wam, żebyście wy przyłożyli do tego rękę, jak Elizeusz, który spalił jarzmo wołów na drewnie, ugotował mięso wołów mówiąc tym gestem: nie wrócę już, zdecydowałem iść za Jezusem”.

Śpiewy przez cały dzień animował zespół „Poczekalnia Pana Boga” z Chmielnika w diecezji kieleckiej.


Kerygmat i świadectwo

W dniach 8 i 9 marca 2019r. odbył się w Domu Sióstr Urszulanek „Betania” w Nurcu weekend o kerygmacie i świadectwie. Formację przygotowali i poprowadzili ksiądz Andrzej Witerski i Jadwiga Porzezińska – koordynatorzy naszej diecezji. Uczestniczyli w niej dość licznie członkowie naszych wspólnot. W piątek bezpośrednio po kolacji organizatorzy poprowadzili powitanie i zawiązanie wspólnoty, oraz modlitwę. Ks. Andrzej wygłosił konferencję wstępną wprowadzając zarazem w tematykę weekendu. Następnie w kaplicy u sióstr miała miejsce Droga Krzyżowa, którą prowadzili uczestnicy formacji pod przewodnictwem księdza opiekuna. Wypowiadane treści rozważań przy każdej stacji zawierały bardzo głębokie przemyślenia. Zakończyliśmy ten dzień Mszą świętą. Sobotę rozpoczęliśmy od Mszy św. Po śniadaniu była pierwsza konferencja, którą wygłosił ks. Andrzej. W bardzo prosty i zrozumiały sposób wytłumaczył nam co to jest kerygmat, z jakich elementów się składa i dlaczego mamy go głosić. Później była część warsztatowa, w której uczestnicy w dwójkach mieli za zadanie napisać kerygmat uwzględniając przyswojone treści i poszczególne elementy, oraz nawzajem go sobie wygłosić, a następnie zaprezentować. Po przerwie na kawę i herbatę była druga konferencja o świadectwie. Jadwiga Porzezińska w sposób teoretyczny i praktyczny przedstawiła jak należy głosić świadectwo. Zaraz po konferencji udaliśmy się do kaplicy, gdzie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem modliliśmy się prosząc Pana Jezusa o otwarcie naszych serc i oczu na to co uczynił dla nas i czym możemy się podzielić z naszymi braćmi i siostrami. Każdy miał za zadanie, aby napisać swoje świadectwo. Po obiedzie był czas na podzielenie się swoimi świadectwami doświadczenia odkrywania i prowadzenia Pana Boga w swoim życiu. Z uwagi na to, że nie zawsze będzie czas na głoszenie kerygmatu wspólnie zbudowaliśmy świadectwo kerygmatyczne tzn. zawierające w sobie elementy kerygmatu. Czas rekolekcji zakończyliśmy Koronką do Bożego Miłosierdzia powierzając Panu Jezusowi nasze głoszenie Ewangelii. Na zakończenie uczestnicy podziękowali za przygotowaną formację zapewniając, że bardzo im się podobała i była bardzo potrzebna. Był to piękny czas spędzony z Bogiem we wspólnocie.


Tłusty czwartek u ,,Emmanuelków”

Tradycyjnie  jak co roku nasza wspólnota „Emmanuel” wypiekała pączki. Przed południem w domu u Jadzi spotkali się Staś, Ala, Wiesia i Małgosia, aby przygotować pączki dla wszystkich członków wspólnoty. Jadzia przygotowała składniki potrzebne do wyrobu pączków. Stanisław dobrze wymiesił ciasto, a Ala, Wiesia i Małgosia pięknie uformowały pączki. Nad wypiekiem czuwali gospodarze, czyli Jadzia z Jankiem. Praca przebiegała radośnie i sprawnie, gdyż każdy starał się jak tylko mógł. Dwie kopiaste tace z upudrowanymi pączkami  przygotowaliśmy na wieczorne spotkanie wspólnoty.

W tym dniu mieliśmy po wieczornej Mszy św. adorację wspólnotową. Zgromadziliśmy się przy ołtarzu, tuż przed samym Panem Jezusem, aby uwielbiać Go własnymi słowami i pieśniami pełnymi ducha. Adoracji towarzyszyło Słowo Boże z Ewangelii św. Łukasza mówiące gotowości na przyjście Pana. Ksiądz Janusz w konferencji zachęcał nas, aby nasze biodra były przepasane i aby były zapalone pochodnie w oczekiwaniu na przyjście Pana. Wyjaśnił, że tą zapaloną pochodnią jest stół Słowa Bożego i stół Eucharystii i zachęcał, aby jak najczęściej z nich korzystać, przy jednoczesnym trwaniu w łasce uświęcającej. Słowa te dały nam dużo do myślenia podczas adoracji w ciszy.

Po zakończonej adoracji udaliśmy się do domku parafialnego, gdzie czekały na nas pyszne pączki. Jedząc pączki dzieliliśmy się świadectwami z przeżytej adoracji, dziękując Bogu za wszelkie łaski.


XVI OSCh

W dniach 1-3.02.2019 r. odbyło się XVI Ostrołęckie Spotkanie Charyzmatyczne. Tradycyjnie jak co roku miało miejsce w Hali Gołasia w Ostrołęce i każdego dnia gromadziło ponad 1000 osób z północno-wschodniej Polski. Przyjechali, aby nawiązać bliższą relację z Bogiem.
Pierwszy dzień skupiał się wokół tematu „Zagrożenia duchowe w życiu chrześcijanina”. Sobota była poświęcona miłości siebie i bliźniego. Po dwóch dniach poświęconych pracy nad sobą, w niedzielę, tematem był „Kościół – nasz dom”. W piątek i sobotę posługę muzyczną pełniła Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej ze Szczecina, a w niedzielę wspólnota „Wieczernik” z Zambrowa. Poszczególni członkowie naszych wspólnot korzystali z tego charyzmatycznego spotkania przez trzy dni. Program każdego dnia był bardzo podobny. Rozpoczynał się od powitania gości i uczestników, oraz zawiązania wspólnoty, a kończył uroczystą Mszą Świętą koncelebrowaną pod przewodnictwem księdza biskupa.
W piątek ciekawe konferencje wygłosili ks. Marek Wasąg z Polańczyka oraz dominikanin o. Andrzej Bielat z Tarnobrzegu. Modlitwę o zerwanie więzów uzależnień poprowadził dominikanin o. Michał Murzyn pochodzący z Ostrołęki.
Ksiądz Marek Wasąg mówił nam nt. ,,Zagrożenia duchowe w życiu chrześcijanina”. Temat ten poruszył z nieco innej strony niż zwykle dało się słyszeć. W swym wystąpieniu zwrócił szczególną uwagę na to, że największym zagrożeniem w życiu duchowym jest sam człowiek ze swoim egoizmem, pychą i lenistwem duchowym, gdyż to bardzo przeszkadza z moim spotkaniem z Bogiem Osobowym. Wskazał na podstawowe zagrożenie jakim jest utrata wiary, która nie idzie w parze z utratą religijności. Z tym wiąże się zanik wrażliwości na Słowo Boga (głuchota duchowa). Ks. Marek przestrzegał, że jeśli nie będziemy słuchali Boga, to będziemy katolikami aktywistami i będziemy robić wszystko po swojemu. W swym wystąpieniu wzywał do powrotu karmienia swej duszy Słowem Bożym, abyśmy mogli pachnieć Bogiem. W końcowej części swego wystąpienia dał receptę jak odnaleźć się w tym skażonym świecie. Polecił, aby schronić się w arce, to znaczy w krzyżu Chrystusa, którego jednym płucem jest Kościół, a drugim cisza, moc Słowa Bożego i Duch Święty, który rozpala tę moc. Wskazał również na Maryję, która jak soczewka pomaga przyjmować Słowo Boże. Drugą konferencję pt.”Człowiek wolny, człowiek zniewolony” tego dnia wygłosił o. Andrzej Bielat. Człowiek jest wolny jeśli jest zdolny do przyjaźni zaznaczył na wstępie. Polecił, abyśmy spojrzeli jak kształtują się nasze przyjaźnie: człowiek-Bóg, mąż-żona, inni ludzie, ilu mamy przyjaciół? W piątek uczestniczyliśmy w panelach tematycznych, którego według potrzeby wybraliśmy sami. Oto one:
1. ,,Jak radzić sobie z uzależnieniami i współuzależnieniami?”- o. Jacek Zakrzewski
2. ,,Jak radzić sobie z lękiem…?” – Asia i Norbert Dawidczykowie
3. ,,Jak radzić sobie z relatywizmem i lenistwem duchowym?” – Ida Niemirowska
4. ,,Jak radzić sobie z grzechami języka w kontekście troski o relacje we wspólnocie?” – Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej
W sobotę było nas najwięcej. Tego dnia jak kochać siebie samego i kochać innych uczyli nas Monika i Marcin Gajdowie – małżeństwo terapeutów ze Bolechowa k\ Szczecina. Prelegenci zwrócili uwagę na ważny aspekt miłości siebie, która jest nieznana i niedoceniana. Ukazali zależność jeśli nie będziemy umieli kochać siebie nie będziemy też kochać Boga i drugiego człowieka. To złe myślenie o sobie najczęściej wynosimy z naszego wychowania, z jakich rodzin pochodzimy, co o nas mówili rodzice, dziadkowie, rodzeństwo. Jeśli otrzymujemy złe komunikaty to wysyłamy je do naszego intelektu i trzymamy się naszego „wewnętrznego krytyka”. To wszystko jest wdrukowane w nasze życie i w sercu powstaje wiele blokad, które hamują nas na otwarcie się na to co mówi o nas Bóg i na Jego miłość. Aby nie żyć zafałszowanym obrazem Boga i siebie samego i przez całe życie ukrywać się jak Adam i Ewa w „krzakach” nie pytaj swego „komputera” o swoją wartość, lecz wpatruj się w lustro Boga, które ci powie, że jesteś najpiękniejszy na świecie – pouczał nas Marcin. W dalszej części nauczania i podczas adoracji Najświętszego Sakramentu Monika i Marcin uczyli nas i modlili się za nas, abyśmy nauczyli się przeglądać w lustrze Bożej Miłości. Jak wejść w Bożą Miłość i nią żyć ciekawie opowiadał nam o. Andrzej Bielat w konferencji „Miłość budująca i miłość rujnująca”. Modlitwę ,,O łaskę akceptacji i miłości siebie i innych” poprowadzili tego dnia Asia i Norbert Dawidczykowie.
Po dwóch dniach poświęconych pracy nad sobą, w niedzielę 3 lutego, tematem był „Kościół – nasz dom”. Interesująco o tym mówił Maciej Górnicki z Gliwic – redaktor naczelny portalu opoka.org.pl.
O ubogich w kościele i sposobach pomagania mówili siostra Margareta, samarytanka z ośrodka w Niegowie k. Wyszkowa oraz – niezwykle wymownie – ks. Adam Jabłoński, naczelny kapelan więziennictwa, twórca ośrodka w Czerwonym Borze.
O niełatwych relacjach świeckich z duchownymi mówili Danuta Zajkowska i ks. Andrzej Brzozowski z diecezji białostockiej. Był też czas na modlitwę. Modlitwę o miłość do Kościoła poprowadzili Anna i Marek Rokitowie z Dobrego Miasta.
Największe brawa tego dnia otrzymali młodzi aktorzy ze szkoły nr 10, którzy – jako teatr „Promyki Dziesiątki” – przedstawili ,,Dziewczynkę z zapałkami”.
Mszy świętej kończącej OSCh podobnie jak w piątek przewodniczył bp Tadeusz Bronakowski. W sobotę Mszy Świętej przewodniczył ks. bp Stanisław Stefanek. W czasie sobotniej Mszy Świętej, która wypadła w święto Ofiarowania Pańskiego wszyscy uczestnicy mieli zapalone świece, które poświęcił ks. biskup.
Podczas OSCh wysłuchaliśmy ciekawych świadectw doświadczenia miłości Boga i przemiany ludzkich serc. Całe trzy dni były wypełnione modlitwą, adoracją, oraz refleksją nad własnym życiem.
Myślę, że każdy z nas wyniósł coś dla siebie z tych trzech dni rekolekcji. Niech to wszystko posłuży do dalszego wzrostu w wierze nadziei i miłości. Całość nauczań można słuchać i oglądać na stronie internetowej wspólnoty Wieczernik z Zambrowa.


Opłatek z ks. biskupem 2019

Jak co roku w Uroczystość Chrztu Pana Jezusa – 13 stycznia 2019 – wszystkie Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym zgromadziły się u naszego Pasterza w Drohiczynie. Spotkanie rozpoczęła Msza św. w seminaryjnej kaplicy celebrowana pod przewodnictwem ks. bpa Tadeusza Pikusa. Koncelebrowali ją kapłani, którzy są duchowymi opiekunami poszczególnych wspólnot oraz Rektor WSD w Drohiczynie ks. prał. Tadeusza Syczewski. Myślą przewodnią homilii wygłoszonej podczas sprawowanej przez ks. biskupa Eucharystii w naszych intencjach był chrzest. Pasterz zaznaczył, że chrzest udzielany przez Jana Chrzciciela nie był sakramentem, był pouczeniem, przygotowywał drogę Panu, wyrównywał Jemu ścieżki, pagórki, doliny. Biskup wskazał, że w naszym życiu też są pagórki, doliny oraz ścieżki, które trzeba wyrównać. Natomiast woda z rzeki Jordan nie miała mocy. Dopiero Chrystus dał moc tej wodzie poprzez swój chrzest. Potem w nakazie misyjnym zlecił uczniom, aby w mocy Ducha Świętego udzielali wszystkim chrztu. Pasterz przypomniał, że Pismo Święte uzdalnia człowieka do pełnej prawdy, zapala w sercu ogień pełnej miłości Boga, a Jego znają tylko Ci, którzy Go miłują. Bóg uzdalnia człowieka i posyła Ducha Świętego, który doprowadzi nas do całej prawdy. To On otwiera drzwi i chroni przed światem. Biskup zaznaczył, że świat się nie zmieni, to ja mam się zmienić, mam się przemieniać. My nie jesteśmy z tego świata. Mam na wzór Trzech Królów – magów, iść za Gwiazdą i oddać pokłon Jezusowi oraz złożyć Jemu dary. A w konsekwencji naśladować Królów, u których zabłysło światło wiary – po spotkaniu z Nowonarodzonym gwiazda nie była już im potrzebna. Spotkanie z Jezusem zmienia drogę. Biskup mówił, abyśmy umieli zmieniać kurs naszego życia (jeżeli taka zmiana jest potrzebna). Światło – Gwiazda niech prowadzi nas na naszej drodze.

Ważnym momentem był czas dzielenia się opłatkiem. W imieniu zebranych życzenia ks. Biskupowi złożyli przedstawiciele wspólnoty z Ciechanowca. Spotkanie zakończył poczęstunek na refektarzu seminaryjnym.

Obecni byli członkowie następujących wspólnot: „Dobry Pasterz” z Bielska Podlaskiego, „Misericordias” z Brańska, „Effata” z Hajnówki, „Oblubienica Ducha Świętego” z Hodyszewa, „Emmanuel” z Ciechanowca, „Radość w Panu” z Sokołowa Podlaskiego oraz „Mocni Duchem” z Węgrowa.

Zdjęcia w zakładce Galeria II oraz na stronie Diecezji Drohiczyńskiej