Wydarzenia

W dniach 20-21.05.2016r. odbyło się w Częstochowie XXI Ogólnopolskie Czuwanie Wspólnot Odnowy w Duchu Świętym. Piątek był poświęcony spotkaniu dla osób odpowiedzialnych za Odnowę Św. i zgromadził kapłanów, koordynatorów, liderów i animatorów. Spotkanie odbywało się w hali „Polonia”. Przybyło na nie 1700 osób z całej Polski. Byli również przedstawiciele z Mołdawii. Sobota była dniem otwartym dla wszystkich członków i sympatyków tego ruchu. Na  Jasną Górę przybyło tego dnia 50 tysięcy osób. Tematem przewodnim tegorocznego spotkania było Miłosierdzie Boże. Powitanie i zawiązanie wspólnoty poprowadzili ks. Sławomir Płusa- przewodniczący Krajowego Zespołu Koordynatorów oraz Norbert Dawidczyk- wiceprzewodniczący KZK. Kilka  słów do zgromadzonych wygłosił bp Bronisław Dembowski, wieloletni delegat Episkopatu ds. Odnowy w Duchu Świętym. ,,Bardzo się cieszę, że jestem tutaj i że widzę taką ogromną masę ludzi-Odnowę w Duchu Świętym” – mówił wzruszony bp Dembowski. W imieniu paulinów zebranych pod Szczytem powitał o. Jan Poteralski, przeor Jasnej Góry.

W piątek pierwszą konferencję o promieniach Miłosierdzia wygłosiła Inga Pozorska  kierownik zespołu „Mocni w Duchu” z Łodzi. W swoim przemówieniu zwróciła uwagę słuchaczy na promieniach Ducha Świętego. Pierwszym z nich jest Ożywiciel, który przychodzi z pomocą naszym słabościom, gdy nie umiemy się modlić i uzdalnia nas do modlitwy w każdej sytuacji. Drugi promień to Pocieszyciel, który pociesza nas w każdym utrapieniu. Zaznaczyła, że gdy trwamy w cierpieniu i nie chcemy dać się pocieszyć Duchowi Św., lecz rozgrzebujemy problem, to może to być  grzechem. Kolejny promień to Porządek. On sprawia, że mamy porządek w domu, w relacjach z ludźmi i czas na wszystko. Duch Św. Przyjaciel uzdalnia nas do przyjaźni z Nim i z każdym człowiekiem. Ostatni promień to Prawda, która nas wyzwala z ciemności grzechu i pomaga w zrozumieniu rzeczy Bożych. Drugą konferencję  nt. ,,Jeden Duch, a różne oblicza miłosierdzia” tego dnia wygłosił ks. Andrzej Drapała. Zachęcał w niej, aby nasze serca, ręce, oczy i gesty były miłosierne. W tym dniu wysłuchaliśmy jeszcze jednej konferencji, w której Asia i Norbert Dawidczykowie pouczyli nas jak wzrastać i ewangelizować w małżeństwie. Były też bardzo ciekawe i inspirujące do działania świadectwa trzech par małżeńskich, których życie nabrało nowych barw dzięki ewangelizacji. W sobotę podobnie jak w piątek Pan Bóg zalewał nas promieniami miłosierdzia poprzez konferencje, modlitwy, rozważanie Słowa Bożego i świadectwa. Pierwszym promieniem miłosierdzia była fantastyczna pogoda. Początkowo bezchmurna, ale gdy po pewnym czasie słońce zaczęło doskwierać pojawiły się chmury. Do zaniepokojonych wizją deszczu skierowane zostało proroctwo: wszystkie krople deszczu jak włosy na głowie są policzone. I nie spadła ani jedna! Kolejnym promieniem miłosierdzia było Słowo głoszone z mocą w konferencjach. Ks. Artur Godnarski zaczął od zatrzymania się nad pytaniem, czy w Odnowie temperatura miłości nadal wzrasta. Zapraszał, aby tym żarem zarażać innych. Jako wzór ewangelizacji ukazał najpierw Jezusa, który nie bał się pokazać, że jest słaby i spragniony, aby Samarytanka mogła poczuć, że jest Mu potrzebna. To wezwanie poruszyło wiele serc. Zachęcał, aby nie bać się własnych słabości, bo wszyscy jesteśmy potrzebni Panu Jezusowi do głoszenia Dobrej Nowiny. Jako kolejny wzór została nam wskazana Maryja – Ona otrzymała dobrą nowinę i natychmiast przekazała ją Elżbiecie. ,,Powiedz Jezusowi swoje<tak> dla ewangelizacji-zachęcał mówca. Te słowa to konkret życia. Konkret miłosierdzia w ewangelizacji bardzo dobrze przedstawiła Monika Wojciechowska  w świadectwie pomocy bliźniemu, która też jest formą ewangelizacji. Szczególny akcent położyła na pomoc materialną poprzez dziesięcinę, z wyjaśnieniem jej biblijnego przesłania. Na ostatnią sobotnią konferencję, wygłoszoną przez ks. Mariusza Rosika, złożyły się trzy promienie: miłość, przebaczenie i komunia z Jezusem. Miłość ludzka, zwyczajna i niedoskonała została ukazana w spotkaniu Jezusa z Piotrem. Na dwukrotne pytanie Jezusa jaką miłością kocha Go Piotr – zwykłą czy najczystszą- Piotr ciągle odpowiada, że stać go tylko na tą zwykłą, niedoskonałą. Trzecie pytanie Jezusa to spotkanie zwykłej, niedoskonałej miłości człowieka z Bogiem, który bardzo sobie ceni i zna ten rodzaj miłości. Jezus nie wymaga wiele-chce po prostu spotkania. Jego miłosierdzie to miłość, którą otrzymujemy dostosowaną do potrzeby naszego serca, sytuacji życiowej, czasu i miejsca. Przebaczenie i komunia z Jezusem to promienie wiążące serca uczestników spotkania. W przerwie przyszedł czas na spowiedź. Wszyscy kapłani wyruszyli na plac, a długie kolejki ustawiły się do nich – w oczekiwaniu na obmycie w promieniach miłosierdzia, zanim można będzie złączyć serca w komunii z Jezusem eucharystycznym. Promieniem nadziei na przyszłość była koronka do miłosierdzia Bożego prowadzona przez grupę ,,Młodzi Młodym”. Później pojawił się jeszcze jeden promień – modlitwa o uzdrowienie, poprowadzona przez ks. Andrzeja Grefkowicza wspieranego przez grupę prorocką. Modlitwa była ukierunkowana na poddanie się Duchowi Świętemu i naszą dyspozycyjność wobec tego, do czego On nas zaprasza. Umocnieniem były słowa, że Jezus, nasz Król pójdzie przed nami. Wezwanie do modlitwy w językach zostało poprzedzone słowami papieża Franciszka o zanurzeniu się w miłosierdziu i przyjęciu go w postawie małego dziecka. Na placu powiało Nową Pięćdziesiątnicą. Modlitwa popłynęła z głębokości serc. Dalszy ciąg modlitwy o uzdrowienie zajęło rozważanie Słowa Bożego w wyjątkowej formie, czyli: do wyboru. Można było stanąć przed obliczem Miłosiernego Boga, utożsamiając się z jedną z trzech wybranych postaci: płaczącej wdowy, która utraciła wszystko, co kochała; zaginionej owcy lub ojca syna marnotrawnego, wychodzącego na drogę w oczekiwaniu na spełnienie pragnienia serca. Na placu zaległa modlitewna cisza, ale w sercach dalej trwał szum wiatru  Ducha Świętego. Punktem kulminacyjnym spotkania była Eucharystia. Z ust ks. bpa Antoniego Długosza po raz kolejny w tym dniu padło zaproszenie do ewangelizacji. Jezus sam ratował ludzi od śmierci, potem przez wieki posyłał kolejnych posłańców Dobrej Nowiny, a dziś stawia na nas . Wspólne uwielbienie prowadzone przez ks. Sławomira Płusę było odpowiedzią na strumienie miłosierdzia płynące z nieba prosto do serc uczestników Czuwania. Oprawę muzyczną tego charyzmatycznego wydarzenia przygotował i poprowadził zespół Kadosz. 50 tysięcy pobłogosławionych „aniołów miłosierdzia” ruszyło do swych miejsc zamieszkania. Autokary i samochody wypełnione mocą Bożych ewangelizatorów, oto owoc tegorocznego Czuwania. Ale czas czuwania nie wyczerpał czasu łaski. On trwa dalej, skoro promienie miłosierdzia wyruszyły w Polskę.

W dniach 5-7.02.2016r. odbyło się w Ostrołęce XIII Ostrołęckie Spotkanie Charyzmatyczne. Jak co roku, każdego dnia hala sportowa była wypełniona po brzegi uczestnikami tego charyzmatycznego spotkania. Po raz pierwszy w tym roku OSCh odbywało się przez trzy dni, gdyż spotkania te cieszą się dużym zainteresowaniem i stale wzrasta ilość chętnych. Gospodarzem tych spotkań jest ostrołęcka wspólnota Odnowy w Duchu Św. „Wypłyń na głębię”. Każdy dzień miał podobny program, rozpoczynał się powitaniem i zawiązaniem wspólnoty, a kończył Eucharystią. Różnił się natomiast tematyką – piątek był w całości poświęcony „Jego Miłosierdziu”, sobota „Jego Mądrości”, a niedziela „Jego Marzeniom”.

W ciągu tych trzech dni wysłuchaliśmy wielu ciekawych konferencji i świadectw. Było też wiele możliwości, aby wielbić Boga. Przez dwa dni modlitwę uwielbienia prowadził zespół „Kadosz”, a w niedzielę „OdNowa” z Białegostoku. Gościem honorowym była Katarina Lachmanova z Pragi – specjalistka w dziedzinie duchowości i psychologii, która podzieliła się swoją wiarą i wiedzą, głosząc kilka konferencji. Drugim szczególnym gościem był Ireneusz Krosny, który jak na mima przystało, całym swoim ciałem wygłosił konferencję nt.: „Niebo jest dla każdego”. Ukazał, że życie chrześcijanina to życie z pasją, a bycie katolikiem to podstawa do chluby.

W piątek wszystkich zgromadzonych powitał radośnie Norbert Dawidczyk – wiceprzewodniczący Krajowego Zespołu Koordynatorów i główny inicjator tych spotkań. Z racji, że w tym roku obchodzony jest Rok Miłosierdzia konferencjom przyświecał również ten temat. O tym, czym jest miłosierdzie i przebaczenie pouczyła nas Lucyna Słup – psychoterapeuta z Warszawy. Powiedziała między innymi, że potrzebujemy nieustannie wielbić tajemnicę Bożego Miłosierdzia, bo z tego płynie miłość i pokój. Nie poniesiemy tego innym, czego sami nie otrzymamy. Zachęcała, aby szczególnie teraz zatrzymać się, aby odkryć na nowo Boże Miłosierdzie i kontemplować je. Uświadomiła nam, że trudno jest nam przyjmować Boże Miłosierdzie, ponieważ my jesteśmy ograniczeni, a ono jest nieograniczone. Dała też do myślenia, aby się zastanowić, kto w mojej rodzinie, wśród najbliższych potrzebuje miłosierdzia i wybaczenia, i co dla nich zrobię w tym roku.

Sobota była poświęcona „Jego Mądrości”. Jego Mądrość to Boża Mądrość, która jest dość daleka od naszej mądrości. Uzmysłowiła nam to Katarina Lachmanova w swojej konferencji. Powiedziała też, że mądrość Boża dość często wydaje się głupstwem u ludzi, a jednak rzeczywistość jest inna. To mądrość ludzka jest głupstwem względem Bożej Mądrości. Zachęcała, aby modlić się o Bożą mądrość jak Salomon. Kto modli się o Ducha Św. to również modli się o Mądrość Bożą, bo Duch Św. jest mądrością. Wszyscy potrzebujemy Mądrości Bożej, abyśmy byli miłosierni w praktyce. Aby zaczerpnąć Mądrości Bożej, potrzeba mieć ścisłą, osobową relację z Jezusem, którą budujemy słuchając Jego Słowa, a tu potrzebna jest cisza. W swej konferencji Katarina wzywała nas, abyśmy nie byli obojętni na swoją krew, czyli na swoich najbliższych i domowników, gdyż im najtrudniej jest świadczyć Boże Miłosierdzie. Tego dnia mieliśmy też przyjemność wysłuchać konferencji ks. Marka Dziewięckiego pt. „Zagrożenia duchowe – moje wewnętrzne głody”. W swoim przemówieniu poruszył temat wewnętrznego głodu i omówił, na czym polega głód szczęścia, ulgi i Bożego Miłosierdzia. Powiedział, że jesteśmy zachłannie głodni szczęścia, lecz najczęściej szukamy go tam, gdzie go nie można znaleźć, gdyż szukamy szczęścia łatwo osiągalnego. Jeśli kochamy prawdziwie, to jesteśmy szczęśliwi i przeżywamy radość. Jeśli nie realizujemy pierwszego głodu, to pojawia się drugi, głód ulgi. Jeśli będę się bardzo skupiał na swoim problemie, to będę coraz bardziej nieszczęśliwy. Zachęcał, aby nie szukać łatwej ulgi, ale szczęśliwej ulgi i modlić się o swoje nawrócenie, jeśli chcę być miłosierny dla siebie. Kończąc konferencję podsumował, aby tak kochać, aby innym chciało się ze mną żyć.

Bardzo ciekawa była również niedzielna konferencja, nt. „Czy Jezus jest marzycielem”, którą wygłosił w sposób bardzo radykalny Marcin Jakimowicz – redaktor „Gościa niedzielnego”. Wzywał nas do modlitwy uwielbienia, gdyż całe Niebo raduje się, gdy wielbimy Jezusa. Ostrzegał natomiast przed szemraniem i narzekaniem, dając za przykład pokolenie Dana, które przez jęczenie i narzekanie nie weszło do Ziemi Obiecanej. Wzywał do tego, abyśmy jak najszybciej zaczęli ogłaszać Królestwo Boże poprzez swoje czyny i zmieniać świat Bożym błogosławieństwem, gdyż całe stworzenie czeka na objawienie się synów Bożych.

Zdjęcia w zakładce Galeria.

 DIECEZJALNE SPOTKANIE OPŁATKOWE Tradycyjnie jak co roku w Uroczystość Chrztu Pańskiego Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym Diecezji drohiczyńskiej zgromadziły się na spotkaniu opłatkowym z Księdzem Biskupem Tadeuszem Pikusem. Spotkanie miało miejsce w dniu 10.01 2016 r. w samym sercu diecezji,czyli w Seminarium Duchownym w Drohiczynie. Na to spotkanie przybyły wszystkie wspólnoty naszej diecezji:„Dobry Pasterz „ z Bielska Podlaskiego,która była gospodarzem tegorocznego spotkania,„Effata” z Hajnówki,”Emmanuel „z Ciechanowca,”Radość w Panu”z Sokołowa Podlaskiego,

”Mocni Duchem”z Węgrowa,najmłodsza wspólnota z Brańska,oraz „Oblubienica Ducha Świętego”z Hodyszewa, która skupia ludzi z trzech diecezji między innymi naszej, i kilkunastu parafii. Spotkanie rozpoczęła uroczysta Eucharystia w kaplicy seminaryjnej pod przewodnictwem J .E. Ks. Bpa Tadeusza Pikusa ,wraz z przybyłymi księżmi:ks. Andrzejem Witerskim diecezjalnym koordynatorem,ks. Henrykiem Woźnowskim sdb ,opiekunem wspólnoty z Sokołowa Podlaskiego, ks Piotrem Karwowskim,opiekunem wspólnoty z Węgrowa i klerykami. Obecny był również rektor WSD w Drohiczynie ks prof. dr hab. Tadeusz Syczewski. W homilii ks. bp nawiązując do obchodzonego Chrztu Pańskiego ukazał potrzebę odkrywania daru,jakim jest dla nas chrzest. Przypomniał ,że Chrzest Chrystusa zapowiadał przyjęcie tego obrzędu jako Sakramentu dla każdego człowieka. Nawiązał również do obchodzonej w tym roku 1050 rocznicy przyjęcia Chrztu przez Polskę,przypominając,że dał on nam nowe światło i życie i ukształtował w nas nowe stworzenie, gdyż przez chrzest człowiek rodzi się do życia wiecznego. Wspominając swoje doświadczenia z pracy w Związku Radzieckim, wskazał na potrzebę uświadomienia sobie wartości tego sakramentu. Ksiądz Biskup podzielił się radością ze spotkania z pełną wiary staruszką , która przez dziesiątki lat udzielała tamtejszej ludności chrztu z wody,przekazując im w bardzo prosty sposób kerygmat wiary. Dzięki posłudze tej kobiety ludzie wytrwali w wierze i nadziei. Dla nas było to również budujące świadectwo. Po zakończonej Eucharystii i pasterskim błogosławieństwie udaliśmy się do seminaryjnego reflektarza na dalszą część spotkania. Wysłuchaliśmy Słowa Bożego o Bożym Narodzeniu ,które odczytał Dawid -lider sokołowskiej wspólnoty. Następnie Ksiądz Biskup poświęcił opłatki . W imieniu wszystkich zgromadzonych Ewa Koc -lider wspólnoty z Bielska Podlaskiego wraz ze Sławkiem Gago z Węgrowa złożyli Ks. Biskupowi życzenia . Nasi koordynatorzy Ks. Andrzej Witerski i Jadwiga Porzezińska podziękowali za sprawowaną w naszej intencji Eucharystię i rozpoczęli zwyczaj łamania się opłatkiem i składanie życzeń. Po radosnym przełamaniu się opłatkiem zasiedliśmy do suto zastawionych stołów w różne smakołyki , które przygotowały nasze wspólnoty. Śpiewając kolędy radowaliśmy się darem tego spotkania. Wysłuchaliśmy występów naszych młodych kolędników, którzy wykonali kolędy na różnych instrumentach. To pięknie,że dzieci z naszych rodzin są razem z nami i uczestniczą w takich spotkaniach uświetniając je swoją obecnością,a my możemy im przekazywać tradycję.

Zdjęcia w zakładce Galeria.