Autor:

W dniach 7-9.02.2020 r. w hali A. Gołasia w Ostrołęce  odbyło się już po raz siedemnasty Ostrołęckie Spotkanie Charyzmatyczne. W przeciągu trzech dni wzięło w nim udział ponad 2500 osób przeważnie z północno- wschodniej Polski. Organizacją OSCH jak co roku zajmuje się wspólnota Odnowy w Duchu Świętym „Wypłyń na głębię” działająca przy parafii „Zbawiciela Świata”  w Ostrołęce  i przyjaciele.

Każdy dzień rozpoczynał się  radosnym i pomysłowym zawiązaniem wspólnoty przez Norberta Dawidczyka, głównego inicjatora tych spotkań, oraz powitaniem i modlitwą. Zwieńczeniem każdego dnia była uroczysta Msza Święta pod przewodnictwem ks. bpa Tadeusza Bronakowskiego w piątek i niedzielę, a w sobotę ks. bpa Janusza Stepnowskiego. Po zakończeniu Mszy Świętej w piątek i sobotę  była możliwość adoracji Pana Jezusa w wystawionym Najświętszym Sakramencie.

W pierwszym dniu zgłębialiśmy temat „Przez pustynię ku głębi”. Sobota była poświęcona tematowi „Jak kształtować swoją drogę duchową”, a niedziela „Świętość w zasięgu ręki”. Codziennie  przed konferencjami  był czas poświęcony modlitwie osobistej Słowem Bożym.

Pierwszą konferencję w piątek wygłosił ks. prof. Przemysław Artemiuk. Tematem jej było: „Doświadczenie Bożej Miłości fundamentem pójścia ku głębi”. W swym wystąpieniu przestrzegał słuchaczy, aby nie mylić Miłości Bożej z emocjami i nie szukać jej poprzez zwiększanie praktyk religijnych, lecz wchodzić w głębsze relacje z Bogiem. Zapewniał, że im bliżej będziemy Boga, to również bardziej poznamy siebie. Bardzo ciekawa i pouczająca była w tym dniu druga konferencja wygłoszona przez brata Darka ze Wspólnoty Miłości Ukrzyżowanej ,,Przez pustynię ku głębi, czyli o roli pustyni i ciemnej nocy  w rozwoju duchowym”. Zachęcał, aby nie bać się pustyni w życiu duchowym, lecz przyjmować ją jako łaskę, przez którą nas Pan Bóg przeprowadza, aby nas oczyścić z naszego fałszywego ”ja” i odkopać w nas Jego naturę. Doświadczenie pustyni tak jakby Boga nie było i oschłość w modlitwie rodzi pokusę, aby uciekać z tej drogi. Poprzez tą sytuację Pan Bóg oczekuje naszego zawierzenia do końca, gdyż na końcu po oczyszczeniu czeka nas Światło – zachęcał nas mówca.

W sobotę uczestnicy mieli okazję dowiedzieć się „Jak kształtować swoją drogę duchową”. Pomogła w tym konferencja wygłoszona przez Przewodniczącego Krajowego Zespołu Koordynatorów ks. Artura Potrapeluka z Lublina, oraz modlitwa charyzmatyczna  poprowadzona przez Jakuba Bartkowiaka. Ksiądz Artur w swym wystąpieniu przestrzegał słuchaczy przed pokusami, jakie mogą się pojawić w rozwoju duchowym. Najczęstsze z nich to: przesadne zaangażowanie w życie wspólnotowe, a zaniedbywanie obowiązków związanych z rodziną, wychowaniem dzieci, czy pracą zawodową, brak równowagi w podejmowaniu decyzji, nadgorliwość,  mnożenie modlitw itp.  Trwanie w tym stanie grozi pychą i  wypaleniem, gdyż nie wzrasta wtedy Jezus we mnie ale moje „ja”. Lekarstwem w tym stanie jest milczenie i pokora, a to często wymaga przejścia przez pustynię duchową w celu oczyszczenia z pokus i złudzeń. Jeśli moje czyny będą motywowane miłością do Boga to odpowiedzią na to będzie większa miłość względem bliźniego.

Po obiedzie miały miejsce panele warsztatowe. Każdy został przypisany do jednego z paneli:

1.Uzdrowienie wewnętrzne jako etap życia duchowego – Artur Skowron

2. Kontemplacja jako etap życia duchowego – o. Andrzej Bielat

3. Powtórne nawrócenie  jako etap życia duchowego – ks. Wojciech Nowacki

Niedziela była poświęcona życiu w świętości. Do takiego życia w bardzo radykalny sposób zapraszał nas Marcin Jakimowicz – redaktor ,,Gościa Niedzielnego”. W swym wystąpieniu przekonywał słuchaczy, że świętość jest w zasięgu ręki. Pan Bóg ma dla każdego indywidualną drogę do świętości, którą należy odkryć na modlitwie osobistej w izdebce. Kluczem do świętości jest wierność. Mówca zaznaczył: aby wypracować swój sposób modlitwy, który ma mnie doprowadzić do spotkania z Bogiem, nie należy wzorować się na kimś z boku, bo wtedy będziemy siebie oceniać, albo za lepszych, albo za gorszych od siebie, ale my mamy być sobą. Podał za przykład benedyktynów, którzy modlą się zakładając na głowę kaptury, aby nie podglądać innych na modlitwie, lecz wchodzić w osobistą, intymną więź z Bogiem. Przed obiadem mogliśmy podziwiać sztukę teatralną przygotowaną przez osoby niepełnosprawne  z Ostródy. Po przerwie obiadowej i uwielbieniu Bożego Miłosierdzia mogliśmy się dowiedzieć czegoś więcej na temat: „Jak pomagać naszym bliskim oddalonym od Jezusa w drodze do świętości”. Pomogli nam w tym Asia i Norbert Dawidczykowie. Z uwagi na to, że małżonkowie zajmują się terapią małżeńską bardziej skupili się na tym jak pomagać swemu  małżonkowi w dojściu do Jezusa. W bardzo interesujący i przejrzysty sposób ukazali trudności i zagrożenia, jakie pojawiają się najczęściej w prowadzeniu innych do Jezusa, udzielając przy tym fachowych rad. Po tej konferencji była modlitwa uwielbienia i prośby o świętość, którą poprowadzili Gabi i Patryk z projektu Młodzi Młodym z Wrocławia. Poprzez modlitwę i świadectwo bardzo poruszyli serca słuchaczy. W czasie OSCH było dużo śpiewu i głębokiej modlitwy prowadzonej przez Wspólnotę Miłości Ukrzyżowanej, a w niedzielę przez diakonię „Wieczernik” z Zambrowa. Myślę, że tegoroczne spotkanie charyzmatyczne na długo pozostanie w naszej pamięci, a przekazane treści pomogą nam w drodze do świętości.

Jadwiga Porzezińska