Tłusty czwartek u ,,Emmanuelków”

Tradycyjnie  jak co roku nasza wspólnota „Emmanuel” wypiekała pączki. Przed południem w domu u Jadzi spotkali się Staś, Ala, Wiesia i Małgosia, aby przygotować pączki dla wszystkich członków wspólnoty. Jadzia przygotowała składniki potrzebne do wyrobu pączków. Stanisław dobrze wymiesił ciasto, a Ala, Wiesia i Małgosia pięknie uformowały pączki. Nad wypiekiem czuwali gospodarze, czyli Jadzia z Jankiem. Praca przebiegała radośnie i sprawnie, gdyż każdy starał się jak tylko mógł. Dwie kopiaste tace z upudrowanymi pączkami  przygotowaliśmy na wieczorne spotkanie wspólnoty.

W tym dniu mieliśmy po wieczornej Mszy św. adorację wspólnotową. Zgromadziliśmy się przy ołtarzu, tuż przed samym Panem Jezusem, aby uwielbiać Go własnymi słowami i pieśniami pełnymi ducha. Adoracji towarzyszyło Słowo Boże z Ewangelii św. Łukasza mówiące gotowości na przyjście Pana. Ksiądz Janusz w konferencji zachęcał nas, aby nasze biodra były przepasane i aby były zapalone pochodnie w oczekiwaniu na przyjście Pana. Wyjaśnił, że tą zapaloną pochodnią jest stół Słowa Bożego i stół Eucharystii i zachęcał, aby jak najczęściej z nich korzystać, przy jednoczesnym trwaniu w łasce uświęcającej. Słowa te dały nam dużo do myślenia podczas adoracji w ciszy.

Po zakończonej adoracji udaliśmy się do domku parafialnego, gdzie czekały na nas pyszne pączki. Jedząc pączki dzieliliśmy się świadectwami z przeżytej adoracji, dziękując Bogu za wszelkie łaski.


XVI OSCh

W dniach 1-3.02.2019 r. odbyło się XVI Ostrołęckie Spotkanie Charyzmatyczne. Tradycyjnie jak co roku miało miejsce w Hali Gołasia w Ostrołęce i każdego dnia gromadziło ponad 1000 osób z północno-wschodniej Polski. Przyjechali, aby nawiązać bliższą relację z Bogiem.
Pierwszy dzień skupiał się wokół tematu „Zagrożenia duchowe w życiu chrześcijanina”. Sobota była poświęcona miłości siebie i bliźniego. Po dwóch dniach poświęconych pracy nad sobą, w niedzielę, tematem był „Kościół – nasz dom”. W piątek i sobotę posługę muzyczną pełniła Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej ze Szczecina, a w niedzielę wspólnota „Wieczernik” z Zambrowa. Poszczególni członkowie naszych wspólnot korzystali z tego charyzmatycznego spotkania przez trzy dni. Program każdego dnia był bardzo podobny. Rozpoczynał się od powitania gości i uczestników, oraz zawiązania wspólnoty, a kończył uroczystą Mszą Świętą koncelebrowaną pod przewodnictwem księdza biskupa.
W piątek ciekawe konferencje wygłosili ks. Marek Wasąg z Polańczyka oraz dominikanin o. Andrzej Bielat z Tarnobrzegu. Modlitwę o zerwanie więzów uzależnień poprowadził dominikanin o. Michał Murzyn pochodzący z Ostrołęki.
Ksiądz Marek Wasąg mówił nam nt. ,,Zagrożenia duchowe w życiu chrześcijanina”. Temat ten poruszył z nieco innej strony niż zwykle dało się słyszeć. W swym wystąpieniu zwrócił szczególną uwagę na to, że największym zagrożeniem w życiu duchowym jest sam człowiek ze swoim egoizmem, pychą i lenistwem duchowym, gdyż to bardzo przeszkadza z moim spotkaniem z Bogiem Osobowym. Wskazał na podstawowe zagrożenie jakim jest utrata wiary, która nie idzie w parze z utratą religijności. Z tym wiąże się zanik wrażliwości na Słowo Boga (głuchota duchowa). Ks. Marek przestrzegał, że jeśli nie będziemy słuchali Boga, to będziemy katolikami aktywistami i będziemy robić wszystko po swojemu. W swym wystąpieniu wzywał do powrotu karmienia swej duszy Słowem Bożym, abyśmy mogli pachnieć Bogiem. W końcowej części swego wystąpienia dał receptę jak odnaleźć się w tym skażonym świecie. Polecił, aby schronić się w arce, to znaczy w krzyżu Chrystusa, którego jednym płucem jest Kościół, a drugim cisza, moc Słowa Bożego i Duch Święty, który rozpala tę moc. Wskazał również na Maryję, która jak soczewka pomaga przyjmować Słowo Boże. Drugą konferencję pt.”Człowiek wolny, człowiek zniewolony” tego dnia wygłosił o. Andrzej Bielat. Człowiek jest wolny jeśli jest zdolny do przyjaźni zaznaczył na wstępie. Polecił, abyśmy spojrzeli jak kształtują się nasze przyjaźnie: człowiek-Bóg, mąż-żona, inni ludzie, ilu mamy przyjaciół? W piątek uczestniczyliśmy w panelach tematycznych, którego według potrzeby wybraliśmy sami. Oto one:
1. ,,Jak radzić sobie z uzależnieniami i współuzależnieniami?”- o. Jacek Zakrzewski
2. ,,Jak radzić sobie z lękiem…?” – Asia i Norbert Dawidczykowie
3. ,,Jak radzić sobie z relatywizmem i lenistwem duchowym?” – Ida Niemirowska
4. ,,Jak radzić sobie z grzechami języka w kontekście troski o relacje we wspólnocie?” – Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej
W sobotę było nas najwięcej. Tego dnia jak kochać siebie samego i kochać innych uczyli nas Monika i Marcin Gajdowie – małżeństwo terapeutów ze Bolechowa k\ Szczecina. Prelegenci zwrócili uwagę na ważny aspekt miłości siebie, która jest nieznana i niedoceniana. Ukazali zależność jeśli nie będziemy umieli kochać siebie nie będziemy też kochać Boga i drugiego człowieka. To złe myślenie o sobie najczęściej wynosimy z naszego wychowania, z jakich rodzin pochodzimy, co o nas mówili rodzice, dziadkowie, rodzeństwo. Jeśli otrzymujemy złe komunikaty to wysyłamy je do naszego intelektu i trzymamy się naszego „wewnętrznego krytyka”. To wszystko jest wdrukowane w nasze życie i w sercu powstaje wiele blokad, które hamują nas na otwarcie się na to co mówi o nas Bóg i na Jego miłość. Aby nie żyć zafałszowanym obrazem Boga i siebie samego i przez całe życie ukrywać się jak Adam i Ewa w „krzakach” nie pytaj swego „komputera” o swoją wartość, lecz wpatruj się w lustro Boga, które ci powie, że jesteś najpiękniejszy na świecie – pouczał nas Marcin. W dalszej części nauczania i podczas adoracji Najświętszego Sakramentu Monika i Marcin uczyli nas i modlili się za nas, abyśmy nauczyli się przeglądać w lustrze Bożej Miłości. Jak wejść w Bożą Miłość i nią żyć ciekawie opowiadał nam o. Andrzej Bielat w konferencji „Miłość budująca i miłość rujnująca”. Modlitwę ,,O łaskę akceptacji i miłości siebie i innych” poprowadzili tego dnia Asia i Norbert Dawidczykowie.
Po dwóch dniach poświęconych pracy nad sobą, w niedzielę 3 lutego, tematem był „Kościół – nasz dom”. Interesująco o tym mówił Maciej Górnicki z Gliwic – redaktor naczelny portalu opoka.org.pl.
O ubogich w kościele i sposobach pomagania mówili siostra Margareta, samarytanka z ośrodka w Niegowie k. Wyszkowa oraz – niezwykle wymownie – ks. Adam Jabłoński, naczelny kapelan więziennictwa, twórca ośrodka w Czerwonym Borze.
O niełatwych relacjach świeckich z duchownymi mówili Danuta Zajkowska i ks. Andrzej Brzozowski z diecezji białostockiej. Był też czas na modlitwę. Modlitwę o miłość do Kościoła poprowadzili Anna i Marek Rokitowie z Dobrego Miasta.
Największe brawa tego dnia otrzymali młodzi aktorzy ze szkoły nr 10, którzy – jako teatr „Promyki Dziesiątki” – przedstawili ,,Dziewczynkę z zapałkami”.
Mszy świętej kończącej OSCh podobnie jak w piątek przewodniczył bp Tadeusz Bronakowski. W sobotę Mszy Świętej przewodniczył ks. bp Stanisław Stefanek. W czasie sobotniej Mszy Świętej, która wypadła w święto Ofiarowania Pańskiego wszyscy uczestnicy mieli zapalone świece, które poświęcił ks. biskup.
Podczas OSCh wysłuchaliśmy ciekawych świadectw doświadczenia miłości Boga i przemiany ludzkich serc. Całe trzy dni były wypełnione modlitwą, adoracją, oraz refleksją nad własnym życiem.
Myślę, że każdy z nas wyniósł coś dla siebie z tych trzech dni rekolekcji. Niech to wszystko posłuży do dalszego wzrostu w wierze nadziei i miłości. Całość nauczań można słuchać i oglądać na stronie internetowej wspólnoty Wieczernik z Zambrowa.


Opłatek z ks. biskupem 2019

Jak co roku w Uroczystość Chrztu Pana Jezusa – 13 stycznia 2019 – wszystkie Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym zgromadziły się u naszego Pasterza w Drohiczynie. Spotkanie rozpoczęła Msza św. w seminaryjnej kaplicy celebrowana pod przewodnictwem ks. bpa Tadeusza Pikusa. Koncelebrowali ją kapłani, którzy są duchowymi opiekunami poszczególnych wspólnot oraz Rektor WSD w Drohiczynie ks. prał. Tadeusza Syczewski. Myślą przewodnią homilii wygłoszonej podczas sprawowanej przez ks. biskupa Eucharystii w naszych intencjach był chrzest. Pasterz zaznaczył, że chrzest udzielany przez Jana Chrzciciela nie był sakramentem, był pouczeniem, przygotowywał drogę Panu, wyrównywał Jemu ścieżki, pagórki, doliny. Biskup wskazał, że w naszym życiu też są pagórki, doliny oraz ścieżki, które trzeba wyrównać. Natomiast woda z rzeki Jordan nie miała mocy. Dopiero Chrystus dał moc tej wodzie poprzez swój chrzest. Potem w nakazie misyjnym zlecił uczniom, aby w mocy Ducha Świętego udzielali wszystkim chrztu. Pasterz przypomniał, że Pismo Święte uzdalnia człowieka do pełnej prawdy, zapala w sercu ogień pełnej miłości Boga, a Jego znają tylko Ci, którzy Go miłują. Bóg uzdalnia człowieka i posyła Ducha Świętego, który doprowadzi nas do całej prawdy. To On otwiera drzwi i chroni przed światem. Biskup zaznaczył, że świat się nie zmieni, to ja mam się zmienić, mam się przemieniać. My nie jesteśmy z tego świata. Mam na wzór Trzech Królów – magów, iść za Gwiazdą i oddać pokłon Jezusowi oraz złożyć Jemu dary. A w konsekwencji naśladować Królów, u których zabłysło światło wiary – po spotkaniu z Nowonarodzonym gwiazda nie była już im potrzebna. Spotkanie z Jezusem zmienia drogę. Biskup mówił, abyśmy umieli zmieniać kurs naszego życia (jeżeli taka zmiana jest potrzebna). Światło – Gwiazda niech prowadzi nas na naszej drodze.

Ważnym momentem był czas dzielenia się opłatkiem. W imieniu zebranych życzenia ks. Biskupowi złożyli przedstawiciele wspólnoty z Ciechanowca. Spotkanie zakończył poczęstunek na refektarzu seminaryjnym.

Obecni byli członkowie następujących wspólnot: „Dobry Pasterz” z Bielska Podlaskiego, „Misericordias” z Brańska, „Effata” z Hajnówki, „Oblubienica Ducha Świętego” z Hodyszewa, „Emmanuel” z Ciechanowca, „Radość w Panu” z Sokołowa Podlaskiego oraz „Mocni Duchem” z Węgrowa.

Zdjęcia w zakładce Galeria II oraz na stronie Diecezji Drohiczyńskiej


Pielgrzymka ,,Wspólnoty Emmanuel”

W dniu 24.11.2018 r. odbyła się pielgrzymka autokarowa do Sokółki. Pomysł zorganizowania tego wyjazdu zrodził się we wspólnocie Odnowy w Duchu Świętym „Emmanuel”, gdzie modliliśmy się, aby jak najwięcej osób mogło tam pojechać. Pan Bóg szybko odpowiedział na naszą modlitwę i przez kilka dni zgłosiło się tylu chętnych, że autokar wypełniony był po brzegi. Wielkim darem  i radością była obecność wśród nas księdza Janusza Szymańskiego, który nadawał klimat pielgrzymce i prowadził modlitwę.
Gdy przybyliśmy do Sokółki, udaliśmy się do Domu Pielgrzyma, gdzie obejrzeliśmy film, który opowiada o historii wydarzenia eucharystycznego, które miało miejsce w kościele św. Antoniego Padewskiego. W niedzielę 12.10.2008 r, tuż po beatyfikacji sługi Bożego ks. Michała Sopoćki podczas Mszy świętej w czasie udzielania Komunii świętej jednemu z kapłanów wypadł na stopień ołtarza konsekrowany Komunikant. Kapłan przerwał udzielanie Komunii świętej, podniósł Go i, zgodnie z przepisem liturgicznym, włożył do vasculum – małego naczynia z wodą, stojącego przy tabernakulum, służącego kapłanowi do obmycia palców po udzielaniu Komunii świętej. Komunikant miał się w tym naczyniu rozpuścić. Po Mszy świętej siostra Julia Dubowska- zakrystianka posługująca w tym kościele na polecenie ks. proboszcza Stanisława Gniedziejko, przelała  zawartość vasculum do innego naczynia i umieściła w sejfie znajdującym się w zakrystii kościoła. Po upływie tygodnia siostra Julia na polecenie proboszcza otworzyła sejf. Otwierając go poczuła delikatny zapach przaśnego chleba. Po otwarciu naczynia zobaczyła czystą wodę z rozpuszczającym się Komunikantem, na środku którego widniała wypukła plamka o intensywnej czerwonej barwie, przypominająca wyglądem skrzep krwi, mający postać jakby żywej cząstki ciała. Woda w naczyniu była niezabarwiona. Bezzwłocznie powiadomiono o tym wydarzeniu Metropolitę Białostockiego ks. Arcybiskupa Edwarda Ozorowskiego. Decyzją ks. Arcybiskupa, Komunikant z widoczną na nim plamką wyjęto z wody i położono na małym korporale, a następnie umieszczono w tabernakulum. W styczniu 2009 r.  Komunikant poddano badaniom patomorfologicznym. W wyniku badań stwierdzono, że pobrany fragment jest tkanką mięśnia sercowego człowieka w stanie agonii Po ogłoszeniu komunikatu 2.10.2011 r. uroczyście przeniesiono Cząstkę Ciała Pańskiego do kaplicy Matki Bożej Różańcowej znajdującej się w lewej nawie kościoła. Wydarzenie z Sokółki szybko obiegło cały świat stając się nową nadzieją że, Bóg jest pośród swego ludu. Wielką łaską dla naszych pielgrzymów była możliwość przybycia do tego świętego miejsca, aby tego dnia adorować Pana Jezusa w widzialnej naszym oczom Żywej Hostii. Mieliśmy również tą łaskę, że ks. Janusz  odprawił Mszę świętą w intencjach pielgrzymów. Po Mszy św. i adoracji udaliśmy się na obiad, aby pokrzepić swoje ciała.
W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się w Sanktuarium Maryjnym w Świętej Wodzie koło Wasilkowa. Ksiądz proboszcz opowiedział nam o historii powstania tego miejsca. Obok sanktuarium jest grota a w niej źródełko. Każdy kto chciał mógł napić się wody i jeszcze zaczerpnąć w butelkę do domu. Na wzgórzu mieści się Góra Krzyży, zwana Górą Bożego Miłosierdzia, gdzie mogliśmy oglądać niezliczoną ilość krzyży.
Ostatnim etapem naszej pielgrzymki był Kościół Bożego Miłosierdzia w Białymstoku. W tym miejscu dużo dowiedzieliśmy się o błogosławionym ks. Michale Sopoćko, o jego życiu, trudach i zmaganiach o kult Bożego Miłosierdzia i o budowie tej świątyni. Z wielkim zaangażowaniem i pasją różne szczegóły i fakty przekazała nam pani Gienia, polecona przez księdza proboszcza. Na koniec swą obecność wpisaliśmy w księdze pamiątkowej, dziękując za łaskę Bożego Miłosierdzia. Ubogaceni na duchu udaliśmy się w drogę  powrotną do domu. Wyjeżdżając z Białegostoku uwięźliśmy na ok. 2 godz. w korku, na wskutek karambolu na moście w Baciutach. Nie marnując czasu modliliśmy się za poszkodowanych w wypadku odmawiając różaniec. Mimo drobnych przeszkód , wśród pielgrzymów panowała radość i pokój, oraz chęć do dalszego pielgrzymowania. Myślę, że ta pielgrzymka nie będzie zapomniana i przyniesie konkretne owoce.

Jadwiga Porzezińska


Ogólnopolskie Czuwanie Odnowy w Duchu Świętym – Jasna Góra 2018

Jak co roku przybyliśmy na Ogólnopolskie Czuwanie Odnowy w Duchu Świętym na Jasnej Górze. Tegoroczna modlitwa przebiega pod hasłem: „Aby byli jedno…” – dla ewangelizacji. W piątek spotkanie było dla liderów i animatorów natomiast w sobotę na wałach zebrali się uczestnicy wspólnot i grup modlitewnych Odnowy oraz sympatycy Ruchu z całej Polski, łącznie ok. 50 tys. osób.

Gościem specjalnym tegorocznego Czuwania był Ulf Ekman, Ulf przeszedł bardzo ciekawą drogę, ponieważ przez długie lata był protestanckim pastorem bardzo dynamicznej wspólnoty, ewangelizowali m.in. Rosję, ale Duch Święty prowadził go ponad podziałami do jedności, i od 4 lat jest w Kościele Katolickim razem z żoną, i dzieli się tym doświadczeniem nowego spojrzenia na drugiego człowieka tak, żeby szukać jedności, a nie różnic”.

Pierwsza konferencja wygłoszona przez gościa specialnego, była na temat podstaw jedności w Kościele „Aby byli jedno jak ja w Nich, a Ty we mnie” (por. J 17, 22-23). ,,…Kiedy Jezus umarł za nas, to nie chodziło tylko o to, żeby nas zgromadzić pod jednym dachem, ale aby nas zjednoczyć, abyśmy mieli jedno Serce i jednego ducha, i mieli tę samą miłość. ,,Ten sam Duch Święty, który daje wizję i robi to spektakularnie, to jest ten sam Duch, który pracuje nad jednością w naszym życiu pomagając nam, abyśmy żyli w jedności i kochali innych. Jeśli otworzymy nasze serca, Bóg będzie mógł robić wspaniałe rzeczy. Złączy ludzi, który w sposób naturalny nie chcą być razem. To jest chyba największy dar, jaki Bóg może zrobić”.

Druga konferencja była ,,O jedności między darami hierarchicznymi a charyzmatycznymi, którą wygłosił abp Grzegorz Ryś. Mówił o: ,,Spójności urzędu i charyzmatu w człowieku wierzącym, bo Duch Święty sprawia w tobie jedno i drugie. Duch Święty przychodzi z sakramentami, w wymiarze hierarchicznym, ministerialnym poprzez sakramenty. Jest też inne. Może ci Duch daje charyzmaty posługi albo działania w Kościele i to się w tobie musi spotkać, bo On jest spójny w działaniu. Kościół potrzebuje urzędu i charyzmatu. Duch Święty potrzebuje tego w każdej wspólnocie i w moim osobistym życiu wiary. To on mi daje jedno drugie. I to On potrzebuje, żebym żył jednym i drugim. Wtedy jest rzeczywista jedność”.

W kolejnej konferencji Inga Pozorska pokazała nam jak wyglądają relacje pokoleniowe w Odnowie. Mówiła: ,,Kiedy jesteśmy jedno w naszych wspólnotach, w naszych rodzinach, w naszym Kościele to głos naszych wspólnot zgina dęby pychy, ogałaca lasy z tego, co nieczyste. Kiedy jesteśmy jedno, głos naszych wspólnot wstrząsa pustyniami naszych miast. Tego pragnie Pan, by głos, który wznosimy z naszych wspólnot miał potężną moc przemiany rzeczywistości wokół nas.”

Wieczorem spotkaliśmy się w grupach na blokach tematycznych:

  1. Młodość – lubię to! (Mocni w Duchu, Łódź)
  2. Przymierze – droga do jedności (Mariusz Mycielski)
  3. Jak zamienić nieprzyjaciela w przyjaciela? (ks. Andrzej Grefkowicz)
  4. Podstawy posługi prorockiej (Genia Teleszewska, ks. W. Nowacki)
  5. Jak pomagać małżeństwu w budowaniu jedności? – nie tylko dla małżeństw (Joanna i Norbert Dawidczykowie)
  6. Z miłości do Chrystusa i do Kościoła – Ulf Ekman

W sobotę, 19 maja, w Wigilię Zesłania Ducha Świętego pierwszą konferencję wygłosił ks. Sławomir Płusa na temat: Od słuchania do jedności. Powiedział: ,,Jeśli nie mam Chrystusa w sercu, nie słucham słowa, nie mam jedności przez Eucharystię w każdej chwili mojego życia, to jak mam ewangelizować? Co ja dam? Papież Franciszek mówi, że ewangelizować trzeba zawsze, a jeśli trzeba – to też słowami. Być może to jest nasza słabość, że jak nie mówimy o Bogu, to nie mamy już nic do powiedzenia i do zaoferowania, bo nie przyjęliśmy Go do serca, bo nie ma jedności, całkowitego poddania się i umiłowania.”

Następnie ks. Andrzej Grefkowicz – egzorcysta, należący do Odnowy, poprowadził modlitwę o uzdrowienie „uszu serca”, uwolnienie od blokad w słuchaniu Innego.

Kolejną konferencję ,,Duch Święty – Dawca jedności” powiedział – Ulf Ekman, który miedzy innymi zaznaczył: ,,Obecność Ducha Świętego oznacza, że On mieszka w nas i jest miedzy nami, że naprawdę nigdy nie musisz być sam. Możesz być nie zrozumiany, oszukany, zignorowany, ale nigdy nie będziesz sam, ponieważ Jezus obiecał ,,Jestem z wami, a Duch Święty będzie między wami”. Więc pytanie nie jest takie, czy my mamy Ducha Świętego, ale czy Duch Święty ma nas”.

Mszy św. odprawionej na szczycie przewodniczył abp Wacław Depo, metropolita częstochowski. Mówił: „Kościół woła w dniu dzisiejszym, i stale powtarza to wołanie: przyjdź Duchu Święty, napełnij serca twoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Stańmy więc w prawdzie o nas samych, bo dopiero na prawdzie budując, czyli na Chrystusie, będziemy jedno z Bogiem i pomiędzy sobą – podkreślał w homilii abp Wacław Depo- Musimy dzisiaj z pomocą Ducha Świętego rozpoznawać swoje dary, musimy dalej budować Kościół na naszej polskiej ziemi przez żywotność serc i sumień, przez nowość wsłuchiwania i przylgnięcia do Chrystusa, przez nowość łaski otrzymanej w tym miejscu, zwłaszcza w sakramencie pojednania i Eucharystii”.

Posługę muzyczną pełniła Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej.