Z życia wspólnoty ,,Emmanuel”

,,Szlachetna paczka”

Archiwum,Z życia wspólnoty ,,Emmanuel"

Jak co roku, bo stało się to już tradycją, nasza Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym „Emmanuel” przyłączyła się do akcji „Szlachetna Paczka”. Inicjatywę podjęła Ewa  – wybrała pierwszą z listy rodzinę wielodzietną i przyniosła na spotkanie wykaz potrzebnych rzeczy. Członkowie wspólnoty otwartymi sercami włączyli się w zbieranie potrzebnych artykułów. W niespełna dwa tygodnie paczka była gotowa. W pięknie przyozdobionych kartonach znalazły się niemal wszystkie rzeczy, które były na liście potrzeb rodziny. Kilka osób podzieliło się radością podjętego dzieła, a Pan Bóg pomnożył ich ofiarność nawet 10-krotnie!

Bogu niech będą dzięki za to, że w naszej wspólnocie są hojne, otwarte serca do pomocy ludziom ubogim oraz rodzinom wielodzietnym znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej. Myślę, że akcja „Szlachetna Paczka” będzie podejmowana przez nas co roku. Ofiarodawcom i wolontariuszom z Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych, którzy aktywnie przyłączyli się do współpracy, serdecznie dziękujemy.

Szczęść Boże! Lider – Jadwiga Porzezińska

Spotkanie opłatkowe w Drohiczynie – 2012r

Archiwum,Wydarzenia,Z życia wspólnoty ,,Emmanuel"

8 stycznia, w niedzielę Chrztu Pańskiego, bp Antoni Dydycz przyjął na spotkaniu opłatkowym wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym diecezji drohiczyńskiej.

Program uroczystości od wielu lat jest podobny – najpierw uwielbienie Boga w Eucharystii, następnie życzenia, dzielenie się opłatkiem, śpiewanie kolęd i rozmowy przy stole. W tym roku świętowanie było szczególnie radosne, bowiem do grup: bielskiej, hajnowskiej, ciechanowieckiej i węgrowskiej dołączyła nowa wspólnota modlitewna z Sokołowa Podlaskiego.

Ksiądz biskup podczas homilii podziękował Duchowi Świętemu za świadków Odnowy w naszej diecezji, a ruch ewangelizacyjny nazwał wielkim darem dla Kościoła współczesnego. Zaznaczył, że Chrystus poprzez chrzest w Jordanie przypomniał o potrzebie odnowy duchowej, bowiem ewangeliczne „nawracajcie się” oznacza konieczność oderwania się od nadmiernego przywiązania do materii i konsumpcyjnego stylu życia, a więc konieczność „odnowienia”. Osobowość ludzka, osłabiona grzechem pierworodnym, stale podlega zniechęceniu, stąd tak istotne jest pogłębianie bliskości z Duchem Świętym. Tak jak chrzest w Jordanie był okazją do objawienia się Trójcy Świętej, tak sakrament chrztu św. zapoczątkowuje relację człowieka z Duchem Świętym. Człowiek winien ją umacniać przez eucharystyczną jedność z Jezusem i świadomą współpracę z Duchem Świętym, potwierdzoną przez przyjęcie sakramentu bierzmowania. Sam Chrystus nazwał Trzecią Osobę Boską „Pocieszycielem” i choć termin ten nie oddaje głębi greckiego pojęcia „Paraklet” (obrońca, wspomożyciel, orędownik), to przypomina o stałej bliskości i pomocy Ducha Świętego.

Biskup Antoni Dydycz na zakończenie wyraził nadzieję, że współpraca ludzi dobrej woli z Duchem Świętym okaże się dla naszej osłabionej moralnie cywilizacji pewnym ratunkiem.

Zdjęcia w zakładce galeria.

XX – lecie wspólnoty ,,Dobry Pasterz”

Archiwum,Z życia wspólnoty ,,Emmanuel"

W dniu 22 X 2011 r. wspólnota ,,Dobry Pasterz” z Bielska Podlaskiego świętowała 20-lecie istnienia. Na to uroczyste spotkanie zostały zaproszone wszystkie grupy Odnowy z naszej diecezji. Byliśmy i my. Świętowanie rozpoczęła uroczysta Eucharystia, którą koncelebrowali ks. Robert Figura-koordynator drohiczyński i opiekun wspólnoty oraz ks. Krzysztof Herman – koordynator białostocki. Obecna była również Ania Tyszka, poprzednia koordynatorka białostockiej Odnowy. Po części oficjalnej zostaliśmy zaproszeni na uroczystą agapę. Na początku członkowie wspólnoty przedstawili zaproszonym gościom sztukę ,,Mój Chrystus połamany”, która bardzo poruszyła nasze serca. Następnie obejrzeliśmy prezentację multimedialną przedstawiającą drogę rozwoju wspólnoty ,,Dobry Pasterz”. Mogliśmy zobaczyć tam i siebie, i przypomnieć sobie osoby, których już nie ma między nami. Kolejnym punktem była modlitwa wstawiennicza za członków świętującej grupy, życzenia oraz przepyszny tort. Atmosfera była bardzo miła, a my czuliśmy się jak u mamy, ponieważ to właśnie ta wspólnota przed 7 laty nas „zrodziła”. Zawsze chętnie tu przybywamy, gdyż jako dzieci jesteśmy ciepło i serdecznie przyjmowani, tworząc razem rodzinę drohiczyńskiej Odnowy.

XI Forum Charyzmatyczne

Archiwum,Z życia wspólnoty ,,Emmanuel"

W dniach 30.09-2.10 2011 r. w Łodzi odbyło się XI Forum Charyzmatyczne, którego głównymi gośćmi byli Patti G. Mansfield i Fabian Błaszkiewicz SJ. Towarzyszył nam także ks. bp Bronisław Dembowski. Forum przyświecało hasło: „Nie lękajcie się”. Śpiew, modlitwę uwielbienia słowem i tańcem jak zwykle prowadził zespół „Mocni w Duchu”. Z naszej wspólnoty uczestniczyli w Forum: Zosia, Wiesia oraz Jadzia i Janek.

W pierwszym dniu Patti przybliżyła wydarzenie, które dało początek Odnowie Charyzmatycznej w Kościele Katolickim. Było to w styczniu 1967 roku na uniwersytecie w Duquesne na wzgórzach Pitsburga. Grupa studentów, wśród nich Patti Mansfield, przeżywała rekolekcje, których głównym tematem była Osoba Ducha Świętego. Profesor teologii, głoszący tego dnia konferencje, wielokrotnie podczas spotkania intonował hymn Veni Creator Spiritus. W sobotni wieczór w kaplicy przed Najświętszym Sakramentem studenci zostali przeniknięci Bożą bliskością i Jego miłością. Otrzymali to, co się dziś nazywa Chrztem w Duchu Świętym i zaczęli mówić obcymi językami. Iskra, jaka wtedy zapłonęła, roznieciła ogień, który rozlał się po całej ziemi.

W kolejnych konferencjach Patti opowiadała, jak to wydarzenie wpłynęło na całe jej życie. Jest szczęśliwą żoną, matką czworga dzieci i babcią pięciorga wnucząt. Wraz z mężem głosi rekolekcje na całym świecie. W jednej w następnych konferencji mówiła o świętości w życiu codziennym. Tej postawy uczyła się od świętej Tereski. Nauczała, że świętość to zwykła codzienność podejmowana z miłością, która uczy pokory. Jeśli próbujemy ewangelizować, a nie wzrastamy w świętości, to narażamy się na niebezpieczeństwo wypalenia i pychy.

Wiele mądrych rad przekazał nam w swych konferencjach o. Fabian Błaszkiewicz, bardzo charyzmatyczny i radykalny mówca. W konferencji „Uzdrowienie jako wyjście na wolność” postawił pytanie, czy wiem, po co potrzebuję uzdrowienia i co zrobię, gdy je otrzymam? Jeśli nie jestem gotowa na przyjęcie Bożego uzdrowienia, to Pan Jezus go nie udzieli dla mojego dobra, bo mogłabym je źle wykorzystać. Każde uzdrowienie łączy się z natychmiastowym podjęciem zadania. Ojciec Błaszkiewicz zachęcał również do trwania w najpotężniejszej modlitwie – modlitwie uwielbienia. Żeby żyć uzdrowieniem, trzeba uwielbiać Jezusa. Prawdziwe uwielbienie jest wówczas, gdy nie chcesz go skończyć.

Na zakończenie Forum ks. bp Bronisław Dembowski, przytaczając słowa z homilii wygłoszonej 2.06.1979 r. przez Jana Pawła II,  powiedział, że jesteśmy apostołami świata. Jest to naszym zadaniem i obowiązkiem.

Forum charyzmatyczne było dla nas wielkim radosnym przeżyciem. Treści przekazane w konferencjach poruszyły nasze serca. Sądzimy, że wcielając je w życie będziemy bardziej kochać i służyć z miłością, bo to jest najprostsza droga ku świętości.

XVII Czuwanie Odnowy Charyzmatycznej w Częstochowie

Wydarzenia,Z życia wspólnoty ,,Emmanuel"

          W dniach 20-21.05.2011 r. odbyło się XVII Czuwanie Odnowy Charyzmatycznej w Częstochowie. Gościem czuwania, zarazem głównym mówcą był ojciec Raniero Cantalamessa – kaznodzieja domu papieskiego. Pierwszy dzień poświęcono spotkaniu liderów i animatorów, drugi zaś – wszystkich członków Odnowy w Polsce oraz jej sympatyków.
W konferencji pt. ,,Wierność Boga i wierność człowieka” o. Raniero odwołał się do postaw i korzeni naszej wiary. Zwrócił uwagę na sprawy fundamentalne – czym jest wierność człowieka w odpowiedzi na wierność Boga. W bardzo prosty sposób mówił o sprawach najważniejszych. Wszystkie konferencje głosił z serca, bez pomocy najmniejszej kartki, a były spójne i poukładane. To duża sztuka, by w zrozumiały sposób mówić o wierze. Zwrócił szczególną uwagę animatorom i liderom na ich osobiste nawrócenie. Mogłoby się wydawać: Jak to? Po co? Do animatorów? Przecież to ludzie nawróceni. A jednak! Przypomniał, że nasza wierność Bogu i zaangażowanie jest odpowiedzią na Jego wierność i Jego zaproszenie. Szczególnego znaczenia w tym kontekście nabierają różnice między religią katolicką a innymi. Wierzący innych wyznań zastanawiają się, co ludzie powinni zrobić, by zostać zbawieni, a w chrześcijaństwie zaczynamy od tego, co Bóg zrobił, aby nas zbawić. Przed obowiązkiem jest łaska. Ojciec Cantalamessa zauważył, że często bardziej przejmujemy się, jak kochać Boga, niż jak pozwolić Mu się kochać.
Ksiądz Nowacki w swojej homilii zaznaczył też, że bycie wiernym Bogu jest po ludzku niemożliwe. Wiernym można być tylko mocą Ducha Świętego. Ale do tego potrzeba naszej współpracy i naszego ,,tak”. Nie byłoby miłości w człowieku, gdyby jej nie dostał, nie miałby jej też wtedy, gdyby jej nie przyjął i na nią nie odpowiedział. Jedno bez drugiego nie może się realizować. To Duch Święty jest tym płomieniem między Ojcem i Synem. Wierzymy w Trójcę, bo wierzymy w miłość, a miłość nie może być sama. Ojciec Raniero przypomniał również, że wszyscy jesteśmy piękni w oczach Boga, bo jesteśmy Jego obrazem. Moim zadaniem jest więc szukać w drugim człowieku piękna i dostrzec w nim Boga. Mam też pomagać wzrastać temu pięknu i dobru, które jest odblaskiem Bożym. Jeśli ktoś przychodzi do mnie zdeptany przez życie, nie wierząc w Bożą miłość, to moim zadaniem jest mu pomóc odkryć to piękno – obraz Boga – w sobie.
Ojciec Raniero Cantalamessa bardzo mocno podkreślał rolę Ducha Świętego. To On przekona świat o grzechu. Użył sformułowania ,,zobaczyć grzech przez Boże serce”. W konferencji „O potrzebie oczyszczenia i odrodzenia” powiedział, że dzisiejszy świat utracił poczucie grzechu. Boi się wojny atomowej, terroryzmu, nieuleczalnych chorób, promieniowania, ale nie boi się grzechu, a jest to jedyna rzecz, której powinien się lękać. Lud Boży, który czyni pokutę i przyznaje się do grzechu, otrzymuje przebaczenie i odrodzenie. Gdy członkowie Odnowy spowiadali się u o. Raniero, widział on jak ,,kamienie spadały z ich dusz”, przez co sam przeszedł głęboki proces nawrócenia i stał się fanatykiem Odnowy. Zwrócił uwagę na liczną obecność młodych w polskim ruchu charyzmatycznym: „Tych, którzy mówią, że Odnowa się starzeje, wyślę do Polski”. Wzywał, abyśmy podjęli ewangelizację zsekularyzowanej Europy. Aby to czynić z mocą, sami potrzebujemy jako pierwsi doświadczyć nowej Pięćdziesiątnicy.
Cieszy fakt, że co roku na czuwanie do Częstochowy przyjeżdża tak dużo osób. Czy upał, czy deszcz, tłumy ludzi wypełniają szczelnie plac przed wałami. Jest to wyzwanie, by ciągle na nowo pytać: Do czego nas teraz, Boże, zapraszasz?
Jadwiga Porzezińska