Świętowanie wspólnoty ,,Dobry Pasterz”

W dniu 27 listopada Wspólnota Odnowy w Duchu Św. „Dobry Pasterz”, działająca przy Bazylice w Bielsku Podlaskim świętowała 27 rocznicę swojego powstania. Było to historyczne wydarzenie, gdyż grupa była pierwszą wspólnotą Odnowy w Duchu Św. w Diecezji Drohiczyńskiej. Pod czujnym okiem Ks. Ludwika – ówczesnego Proboszcza – nabierała kształtów i urosła. Teraz we współpracy z ks. Dziekanem Kazimierzem przynosi plon w postaci różnych posług w parafii i diecezji.

Eucharystia była szczególną okazją, by modlić się za wszystkich obecnych członków wspólnoty; tych, którzy z różnych powodów, najczęściej zdrowotnych nie mogli być; sympatyków wspólnoty i tych, którzy jeszcze będą.

Ale była to też szczególna okazja, by modlitwą podziękować tym, którzy tę wspólnotę tworzyli, a którzy pasą się już na niebieskich pastwiskach, a przewodzi im sam Dobry Pasterz – Bóg.

Zrodziła się taka myśl, potrzeba serca, żeby ich wszystkich wymienić z imienia i nazwiska. Odeszło do Pana już 18 osób.

Po Eucharystii i uwielbieniu Boga w Trójcy Jedynego w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu wszyscy udali się do salek, by w czasie agapy powspominać, dać świadectwo lub po prostu porozmawiać i ucieszyć się sobą. Honorowymi gośćmi byli: ks. Dziekan Kazimierz Siekierko, ks. Prałat Ludwik Olszewski, ks. Tomasz Łapiński,  ks. Paweł Solka – obecny opiekun wspólnoty oraz Siostry Dominikanki Misjonarki Jezusa i Maryi w osobach S. Stanisławy, S. Małgorzaty i S. Anastazji.

„Na początku nic mi się nie podobało (…), ale S. Katarzyna powiedziała: – Mniej rozumu, więcej serca” – wspominała Halinka Tulin (23 lata we wspólnocie). „Żałuję, że tak późno trafiłem do wspólnoty, bo wcześniej moje życie niewiele miało wspólnego z kościołem. 45 min Mszy Św. to bardzo mało, aby żyć Ewangelią” – mówił Witek (15 lat we wspólnocie). „Kiedyś miałam Pismo Św., ale wyjmowałam je tylko w czasie kolędy, teraz  czytam Słowo Boże i żyję nim” – wspominała Tereska (23 lata we wspólnocie). „Chodziłam do Kościoła w niedziele i myślałam, że wszystko jest w porządku. Teraz dzięki komentarzom ks. Pawła rozumiem Słowo Boże i chcę nim żyć” – dzieliła się Renatka, która jest we wspólnocie kilka lat.

Takie i inne refleksje skłaniają do podsumowania, że wspólnota prowadzi nas do głównego celu życia każdego z nas – do świętości. Jesteśmy wdzięczni Dobremu Pasterzowi za prowadzenie nas już przez 27 lat!

Renata Wróblewska


Pielgrzymka ,,Wspólnoty Emmanuel”

W dniu 24.11.2018 r. odbyła się pielgrzymka autokarowa do Sokółki. Pomysł zorganizowania tego wyjazdu zrodził się we wspólnocie Odnowy w Duchu Świętym „Emmanuel”, gdzie modliliśmy się, aby jak najwięcej osób mogło tam pojechać. Pan Bóg szybko odpowiedział na naszą modlitwę i przez kilka dni zgłosiło się tylu chętnych, że autokar wypełniony był po brzegi. Wielkim darem  i radością była obecność wśród nas księdza Janusza Szymańskiego, który nadawał klimat pielgrzymce i prowadził modlitwę.
Gdy przybyliśmy do Sokółki, udaliśmy się do Domu Pielgrzyma, gdzie obejrzeliśmy film, który opowiada o historii wydarzenia eucharystycznego, które miało miejsce w kościele św. Antoniego Padewskiego. W niedzielę 12.10.2008 r, tuż po beatyfikacji sługi Bożego ks. Michała Sopoćki podczas Mszy świętej w czasie udzielania Komunii świętej jednemu z kapłanów wypadł na stopień ołtarza konsekrowany Komunikant. Kapłan przerwał udzielanie Komunii świętej, podniósł Go i, zgodnie z przepisem liturgicznym, włożył do vasculum – małego naczynia z wodą, stojącego przy tabernakulum, służącego kapłanowi do obmycia palców po udzielaniu Komunii świętej. Komunikant miał się w tym naczyniu rozpuścić. Po Mszy świętej siostra Julia Dubowska- zakrystianka posługująca w tym kościele na polecenie ks. proboszcza Stanisława Gniedziejko, przelała  zawartość vasculum do innego naczynia i umieściła w sejfie znajdującym się w zakrystii kościoła. Po upływie tygodnia siostra Julia na polecenie proboszcza otworzyła sejf. Otwierając go poczuła delikatny zapach przaśnego chleba. Po otwarciu naczynia zobaczyła czystą wodę z rozpuszczającym się Komunikantem, na środku którego widniała wypukła plamka o intensywnej czerwonej barwie, przypominająca wyglądem skrzep krwi, mający postać jakby żywej cząstki ciała. Woda w naczyniu była niezabarwiona. Bezzwłocznie powiadomiono o tym wydarzeniu Metropolitę Białostockiego ks. Arcybiskupa Edwarda Ozorowskiego. Decyzją ks. Arcybiskupa, Komunikant z widoczną na nim plamką wyjęto z wody i położono na małym korporale, a następnie umieszczono w tabernakulum. W styczniu 2009 r.  Komunikant poddano badaniom patomorfologicznym. W wyniku badań stwierdzono, że pobrany fragment jest tkanką mięśnia sercowego człowieka w stanie agonii Po ogłoszeniu komunikatu 2.10.2011 r. uroczyście przeniesiono Cząstkę Ciała Pańskiego do kaplicy Matki Bożej Różańcowej znajdującej się w lewej nawie kościoła. Wydarzenie z Sokółki szybko obiegło cały świat stając się nową nadzieją że, Bóg jest pośród swego ludu. Wielką łaską dla naszych pielgrzymów była możliwość przybycia do tego świętego miejsca, aby tego dnia adorować Pana Jezusa w widzialnej naszym oczom Żywej Hostii. Mieliśmy również tą łaskę, że ks. Janusz  odprawił Mszę świętą w intencjach pielgrzymów. Po Mszy św. i adoracji udaliśmy się na obiad, aby pokrzepić swoje ciała.
W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się w Sanktuarium Maryjnym w Świętej Wodzie koło Wasilkowa. Ksiądz proboszcz opowiedział nam o historii powstania tego miejsca. Obok sanktuarium jest grota a w niej źródełko. Każdy kto chciał mógł napić się wody i jeszcze zaczerpnąć w butelkę do domu. Na wzgórzu mieści się Góra Krzyży, zwana Górą Bożego Miłosierdzia, gdzie mogliśmy oglądać niezliczoną ilość krzyży.
Ostatnim etapem naszej pielgrzymki był Kościół Bożego Miłosierdzia w Białymstoku. W tym miejscu dużo dowiedzieliśmy się o błogosławionym ks. Michale Sopoćko, o jego życiu, trudach i zmaganiach o kult Bożego Miłosierdzia i o budowie tej świątyni. Z wielkim zaangażowaniem i pasją różne szczegóły i fakty przekazała nam pani Gienia, polecona przez księdza proboszcza. Na koniec swą obecność wpisaliśmy w księdze pamiątkowej, dziękując za łaskę Bożego Miłosierdzia. Ubogaceni na duchu udaliśmy się w drogę  powrotną do domu. Wyjeżdżając z Białegostoku uwięźliśmy na ok. 2 godz. w korku, na wskutek karambolu na moście w Baciutach. Nie marnując czasu modliliśmy się za poszkodowanych w wypadku odmawiając różaniec. Mimo drobnych przeszkód , wśród pielgrzymów panowała radość i pokój, oraz chęć do dalszego pielgrzymowania. Myślę, że ta pielgrzymka nie będzie zapomniana i przyniesie konkretne owoce.

Jadwiga Porzezińska


Nasz koordynator – ks. Andrzej Witerski – kanonikiem honorowym

10 września, w poniedziałek, pod przewodnictwem ks. Biskupa Tadeusza Pikusa w bielskiej Bazylice miała miejsce doniosła uroczystość podniesienia do godności kanonika 4 księży z naszej diecezji. Kanonikiem gremialnym został ks. Józef Poskrobko – proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Św. w Hajnówce. Kanonikami honorowymi zostali: ks. Jarosław Błażejak – Misjonarz Miłosierdzia i egzorcysta, ks. Edward Sitnik – wice oficjał Sądu Biskupiego i ks. Andrzej Witerski – również egzorcysta i koordynator diecezjalny Odnowy w Duchu Świętym.

Szczególnie cieszymy się z docenienia pracy i posługi naszego koordynatora – ks. Andrzeja. Serdecznie gratulujemy i obiecujemy modlitwę.

Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym diecezji drohiczyńskiej

                                                                                                                                Tekst i zdjęcia obecna na uroczystości Renata Wróblewska


Ogólnopolskie Czuwanie Odnowy w Duchu Świętym – Jasna Góra 2018

Jak co roku przybyliśmy na Ogólnopolskie Czuwanie Odnowy w Duchu Świętym na Jasnej Górze. Tegoroczna modlitwa przebiega pod hasłem: „Aby byli jedno…” – dla ewangelizacji. W piątek spotkanie było dla liderów i animatorów natomiast w sobotę na wałach zebrali się uczestnicy wspólnot i grup modlitewnych Odnowy oraz sympatycy Ruchu z całej Polski, łącznie ok. 50 tys. osób.

Gościem specjalnym tegorocznego Czuwania był Ulf Ekman, Ulf przeszedł bardzo ciekawą drogę, ponieważ przez długie lata był protestanckim pastorem bardzo dynamicznej wspólnoty, ewangelizowali m.in. Rosję, ale Duch Święty prowadził go ponad podziałami do jedności, i od 4 lat jest w Kościele Katolickim razem z żoną, i dzieli się tym doświadczeniem nowego spojrzenia na drugiego człowieka tak, żeby szukać jedności, a nie różnic”.

Pierwsza konferencja wygłoszona przez gościa specialnego, była na temat podstaw jedności w Kościele „Aby byli jedno jak ja w Nich, a Ty we mnie” (por. J 17, 22-23). ,,…Kiedy Jezus umarł za nas, to nie chodziło tylko o to, żeby nas zgromadzić pod jednym dachem, ale aby nas zjednoczyć, abyśmy mieli jedno Serce i jednego ducha, i mieli tę samą miłość. ,,Ten sam Duch Święty, który daje wizję i robi to spektakularnie, to jest ten sam Duch, który pracuje nad jednością w naszym życiu pomagając nam, abyśmy żyli w jedności i kochali innych. Jeśli otworzymy nasze serca, Bóg będzie mógł robić wspaniałe rzeczy. Złączy ludzi, który w sposób naturalny nie chcą być razem. To jest chyba największy dar, jaki Bóg może zrobić”.

Druga konferencja była ,,O jedności między darami hierarchicznymi a charyzmatycznymi, którą wygłosił abp Grzegorz Ryś. Mówił o: ,,Spójności urzędu i charyzmatu w człowieku wierzącym, bo Duch Święty sprawia w tobie jedno i drugie. Duch Święty przychodzi z sakramentami, w wymiarze hierarchicznym, ministerialnym poprzez sakramenty. Jest też inne. Może ci Duch daje charyzmaty posługi albo działania w Kościele i to się w tobie musi spotkać, bo On jest spójny w działaniu. Kościół potrzebuje urzędu i charyzmatu. Duch Święty potrzebuje tego w każdej wspólnocie i w moim osobistym życiu wiary. To on mi daje jedno drugie. I to On potrzebuje, żebym żył jednym i drugim. Wtedy jest rzeczywista jedność”.

W kolejnej konferencji Inga Pozorska pokazała nam jak wyglądają relacje pokoleniowe w Odnowie. Mówiła: ,,Kiedy jesteśmy jedno w naszych wspólnotach, w naszych rodzinach, w naszym Kościele to głos naszych wspólnot zgina dęby pychy, ogałaca lasy z tego, co nieczyste. Kiedy jesteśmy jedno, głos naszych wspólnot wstrząsa pustyniami naszych miast. Tego pragnie Pan, by głos, który wznosimy z naszych wspólnot miał potężną moc przemiany rzeczywistości wokół nas.”

Wieczorem spotkaliśmy się w grupach na blokach tematycznych:

  1. Młodość – lubię to! (Mocni w Duchu, Łódź)
  2. Przymierze – droga do jedności (Mariusz Mycielski)
  3. Jak zamienić nieprzyjaciela w przyjaciela? (ks. Andrzej Grefkowicz)
  4. Podstawy posługi prorockiej (Genia Teleszewska, ks. W. Nowacki)
  5. Jak pomagać małżeństwu w budowaniu jedności? – nie tylko dla małżeństw (Joanna i Norbert Dawidczykowie)
  6. Z miłości do Chrystusa i do Kościoła – Ulf Ekman

W sobotę, 19 maja, w Wigilię Zesłania Ducha Świętego pierwszą konferencję wygłosił ks. Sławomir Płusa na temat: Od słuchania do jedności. Powiedział: ,,Jeśli nie mam Chrystusa w sercu, nie słucham słowa, nie mam jedności przez Eucharystię w każdej chwili mojego życia, to jak mam ewangelizować? Co ja dam? Papież Franciszek mówi, że ewangelizować trzeba zawsze, a jeśli trzeba – to też słowami. Być może to jest nasza słabość, że jak nie mówimy o Bogu, to nie mamy już nic do powiedzenia i do zaoferowania, bo nie przyjęliśmy Go do serca, bo nie ma jedności, całkowitego poddania się i umiłowania.”

Następnie ks. Andrzej Grefkowicz – egzorcysta, należący do Odnowy, poprowadził modlitwę o uzdrowienie „uszu serca”, uwolnienie od blokad w słuchaniu Innego.

Kolejną konferencję ,,Duch Święty – Dawca jedności” powiedział – Ulf Ekman, który miedzy innymi zaznaczył: ,,Obecność Ducha Świętego oznacza, że On mieszka w nas i jest miedzy nami, że naprawdę nigdy nie musisz być sam. Możesz być nie zrozumiany, oszukany, zignorowany, ale nigdy nie będziesz sam, ponieważ Jezus obiecał ,,Jestem z wami, a Duch Święty będzie między wami”. Więc pytanie nie jest takie, czy my mamy Ducha Świętego, ale czy Duch Święty ma nas”.

Mszy św. odprawionej na szczycie przewodniczył abp Wacław Depo, metropolita częstochowski. Mówił: „Kościół woła w dniu dzisiejszym, i stale powtarza to wołanie: przyjdź Duchu Święty, napełnij serca twoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Stańmy więc w prawdzie o nas samych, bo dopiero na prawdzie budując, czyli na Chrystusie, będziemy jedno z Bogiem i pomiędzy sobą – podkreślał w homilii abp Wacław Depo- Musimy dzisiaj z pomocą Ducha Świętego rozpoznawać swoje dary, musimy dalej budować Kościół na naszej polskiej ziemi przez żywotność serc i sumień, przez nowość wsłuchiwania i przylgnięcia do Chrystusa, przez nowość łaski otrzymanej w tym miejscu, zwłaszcza w sakramencie pojednania i Eucharystii”.

Posługę muzyczną pełniła Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej.


MARYJA NIOSĄCA DUCHA ŚWIĘTEGO          

W dniu 12 maja 2018 r. odbyło się w Brańsku spotkanie charyzmatyczne po hasłem ,,Maryja niosąca Ducha Świętego”. To wielkie uwielbienie było zorganizowane pod patronatem Odnowy w Duchu Świętym diecezji drohiczyńskiej, a w szczególności miejscowej wspólnoty ,,Misericordias” z ks. Danielem Plewką na czele. Gościem spotkania był ks. Roman Trzciński charyzmatyk i Misjonarz Miłosierdzia ze wspólnoty „Żywa woda” z Warszawy. Wraz z nim przyjechało kilka osób, które podzieliły się świadectwami doświadczania Pana Boga i Maryi w swoim życiu. Posługę muzyczną pełnił zespół „Kadosz”. Spotkanie odbywało się w Hali Sportowej przy Zespole Szkół w Brańsku i zgromadziło ponad 300 osób. Koordynatorzy diecezjalni Odnowy w Duchu Świętym ks. Andrzej Witerski i Jadwiga Porzezińska powitali gości i wszystkich zgromadzonych uczestników spotkania, oraz poprowadzili modlitwę do Ducha Świętego prosząc o Jego Dary na ten szczególny czas. Potem popłynęła modlitwa uwielbienia Boga przez serce Maryi, wraz z Jej radosnym Magnifikat. W trakcie spotkania wysłuchaliśmy dwóch konferencji, które wygłosił do nas ks. Roman Trzciński. Mówił on dużo o Osobie Ducha Świętego i Jego rol w naszym życiu, a przede wszystkim w życiu Maryi Oblubienicy Ducha Świętego. Ks. Roman z zespołem ludzi świeckich poprowadził modlitwę uwielbienia Ducha Świętego, a następnie modlitwę prośby o wylanie się Jego Darów na wszystkich zgromadzonych. Ten dzień zakończyła uroczysta Msza Święta, która była kulminacją spotkania. Ożywieni Duchem Świętym wraz z Maryją nieśmy teraz z wiarą Ewangelię wszystkim napotkanym ludziom. Dziękujemy wspólnocie z Brańska, która podjęła się tego wezwania.