27 lat Wspólnoty „Dobry Pasterz”
Archiwum
Świętowanie wspólnoty ,,Dobry Pasterz”
W dniu 27 listopada Wspólnota Odnowy w Duchu Św. „Dobry Pasterz”, działająca przy Bazylice w Bielsku Podlaskim świętowała 27 rocznicę swojego powstania. Było to historyczne wydarzenie, gdyż grupa była pierwszą wspólnotą Odnowy w Duchu Św. w Diecezji Drohiczyńskiej. Pod czujnym okiem Ks. Ludwika – ówczesnego Proboszcza – nabierała kształtów i urosła. Teraz we współpracy z ks. Dziekanem Kazimierzem przynosi plon w postaci różnych posług w parafii i diecezji.
Eucharystia była szczególną okazją, by modlić się za wszystkich obecnych członków wspólnoty; tych, którzy z różnych powodów, najczęściej zdrowotnych nie mogli być; sympatyków wspólnoty i tych, którzy jeszcze będą.
Ale była to też szczególna okazja, by modlitwą podziękować tym, którzy tę wspólnotę tworzyli, a którzy pasą się już na niebieskich pastwiskach, a przewodzi im sam Dobry Pasterz – Bóg.
Zrodziła się taka myśl, potrzeba serca, żeby ich wszystkich wymienić z imienia i nazwiska. Odeszło do Pana już 18 osób.
Po Eucharystii i uwielbieniu Boga w Trójcy Jedynego w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu wszyscy udali się do salek, by w czasie agapy powspominać, dać świadectwo lub po prostu porozmawiać i ucieszyć się sobą. Honorowymi gośćmi byli: ks. Dziekan Kazimierz Siekierko, ks. Prałat Ludwik Olszewski, ks. Tomasz Łapiński, ks. Paweł Solka – obecny opiekun wspólnoty oraz Siostry Dominikanki Misjonarki Jezusa i Maryi w osobach S. Stanisławy, S. Małgorzaty i S. Anastazji.
„Na początku nic mi się nie podobało (…), ale S. Katarzyna powiedziała: – Mniej rozumu, więcej serca” – wspominała Halinka Tulin (23 lata we wspólnocie). „Żałuję, że tak późno trafiłem do wspólnoty, bo wcześniej moje życie niewiele miało wspólnego z kościołem. 45 min Mszy Św. to bardzo mało, aby żyć Ewangelią” – mówił Witek (15 lat we wspólnocie). „Kiedyś miałam Pismo Św., ale wyjmowałam je tylko w czasie kolędy, teraz czytam Słowo Boże i żyję nim” – wspominała Tereska (23 lata we wspólnocie). „Chodziłam do Kościoła w niedziele i myślałam, że wszystko jest w porządku. Teraz dzięki komentarzom ks. Pawła rozumiem Słowo Boże i chcę nim żyć” – dzieliła się Renatka, która jest we wspólnocie kilka lat.
Takie i inne refleksje skłaniają do podsumowania, że wspólnota prowadzi nas do głównego celu życia każdego z nas – do świętości. Jesteśmy wdzięczni Dobremu Pasterzowi za prowadzenie nas już przez 27 lat!
Renata Wróblewska
Pielgrzymka ,,Wspólnoty Emmanuel”
W dniu 24.11.2018 r. odbyła się pielgrzymka autokarowa do Sokółki. Pomysł zorganizowania tego wyjazdu zrodził się we wspólnocie Odnowy w Duchu Świętym „Emmanuel”, gdzie modliliśmy się, aby jak najwięcej osób mogło tam pojechać. Pan Bóg szybko odpowiedział na naszą modlitwę i przez kilka dni zgłosiło się tylu chętnych, że autokar wypełniony był po brzegi. Wielkim darem i radością była obecność wśród nas księdza Janusza Szymańskiego, który nadawał klimat pielgrzymce i prowadził modlitwę.
Gdy przybyliśmy do Sokółki, udaliśmy się do Domu Pielgrzyma, gdzie obejrzeliśmy film, który opowiada o historii wydarzenia eucharystycznego, które miało miejsce w kościele św. Antoniego Padewskiego. W niedzielę 12.10.2008 r, tuż po beatyfikacji sługi Bożego ks. Michała Sopoćki podczas Mszy świętej w czasie udzielania Komunii świętej jednemu z kapłanów wypadł na stopień ołtarza konsekrowany Komunikant. Kapłan przerwał udzielanie Komunii świętej, podniósł Go i, zgodnie z przepisem liturgicznym, włożył do vasculum – małego naczynia z wodą, stojącego przy tabernakulum, służącego kapłanowi do obmycia palców po udzielaniu Komunii świętej. Komunikant miał się w tym naczyniu rozpuścić. Po Mszy świętej siostra Julia Dubowska- zakrystianka posługująca w tym kościele na polecenie ks. proboszcza Stanisława Gniedziejko, przelała zawartość vasculum do innego naczynia i umieściła w sejfie znajdującym się w zakrystii kościoła. Po upływie tygodnia siostra Julia na polecenie proboszcza otworzyła sejf. Otwierając go poczuła delikatny zapach przaśnego chleba. Po otwarciu naczynia zobaczyła czystą wodę z rozpuszczającym się Komunikantem, na środku którego widniała wypukła plamka o intensywnej czerwonej barwie, przypominająca wyglądem skrzep krwi, mający postać jakby żywej cząstki ciała. Woda w naczyniu była niezabarwiona. Bezzwłocznie powiadomiono o tym wydarzeniu Metropolitę Białostockiego ks. Arcybiskupa Edwarda Ozorowskiego. Decyzją ks. Arcybiskupa, Komunikant z widoczną na nim plamką wyjęto z wody i położono na małym korporale, a następnie umieszczono w tabernakulum. W styczniu 2009 r. Komunikant poddano badaniom patomorfologicznym. W wyniku badań stwierdzono, że pobrany fragment jest tkanką mięśnia sercowego człowieka w stanie agonii Po ogłoszeniu komunikatu 2.10.2011 r. uroczyście przeniesiono Cząstkę Ciała Pańskiego do kaplicy Matki Bożej Różańcowej znajdującej się w lewej nawie kościoła. Wydarzenie z Sokółki szybko obiegło cały świat stając się nową nadzieją że, Bóg jest pośród swego ludu. Wielką łaską dla naszych pielgrzymów była możliwość przybycia do tego świętego miejsca, aby tego dnia adorować Pana Jezusa w widzialnej naszym oczom Żywej Hostii. Mieliśmy również tą łaskę, że ks. Janusz odprawił Mszę świętą w intencjach pielgrzymów. Po Mszy św. i adoracji udaliśmy się na obiad, aby pokrzepić swoje ciała.
W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się w Sanktuarium Maryjnym w Świętej Wodzie koło Wasilkowa. Ksiądz proboszcz opowiedział nam o historii powstania tego miejsca. Obok sanktuarium jest grota a w niej źródełko. Każdy kto chciał mógł napić się wody i jeszcze zaczerpnąć w butelkę do domu. Na wzgórzu mieści się Góra Krzyży, zwana Górą Bożego Miłosierdzia, gdzie mogliśmy oglądać niezliczoną ilość krzyży.
Ostatnim etapem naszej pielgrzymki był Kościół Bożego Miłosierdzia w Białymstoku. W tym miejscu dużo dowiedzieliśmy się o błogosławionym ks. Michale Sopoćko, o jego życiu, trudach i zmaganiach o kult Bożego Miłosierdzia i o budowie tej świątyni. Z wielkim zaangażowaniem i pasją różne szczegóły i fakty przekazała nam pani Gienia, polecona przez księdza proboszcza. Na koniec swą obecność wpisaliśmy w księdze pamiątkowej, dziękując za łaskę Bożego Miłosierdzia. Ubogaceni na duchu udaliśmy się w drogę powrotną do domu. Wyjeżdżając z Białegostoku uwięźliśmy na ok. 2 godz. w korku, na wskutek karambolu na moście w Baciutach. Nie marnując czasu modliliśmy się za poszkodowanych w wypadku odmawiając różaniec. Mimo drobnych przeszkód , wśród pielgrzymów panowała radość i pokój, oraz chęć do dalszego pielgrzymowania. Myślę, że ta pielgrzymka nie będzie zapomniana i przyniesie konkretne owoce.
Jadwiga Porzezińska
Nasz koordynator – ks. Andrzej Witerski – kanonikiem honorowym
10 września, w poniedziałek, pod przewodnictwem ks. Biskupa Tadeusza Pikusa w bielskiej Bazylice miała miejsce doniosła uroczystość podniesienia do godności kanonika 4 księży z naszej diecezji. Kanonikiem gremialnym został ks. Józef Poskrobko – proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Św. w Hajnówce. Kanonikami honorowymi zostali: ks. Jarosław Błażejak – Misjonarz Miłosierdzia i egzorcysta, ks. Edward Sitnik – wice oficjał Sądu Biskupiego i ks. Andrzej Witerski – również egzorcysta i koordynator diecezjalny Odnowy w Duchu Świętym.
Szczególnie cieszymy się z docenienia pracy i posługi naszego koordynatora – ks. Andrzeja. Serdecznie gratulujemy i obiecujemy modlitwę.
Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym diecezji drohiczyńskiej
Tekst i zdjęcia obecna na uroczystości Renata Wróblewska
Konferencja Formacyjna w Łomży
W dniach 28 do 31 sierpnia 2018 w Łomży odbyła się KONFERENCJA FORMACYJNA DLA GRUP ODNOWY W ZWIĄZKU Z DOKUMENTEM ICCRS DOTYCZĄCYM POSŁUGI UWALNIANIA
W tej Konferencji z naszej diecezji uczestniczyły: Alina Rytel, Anna Paplińska i Joanna Błońska ze wspólnoty „Radość w Panu” z Sokołowa Podlaskiego.
Były to cztery dni wypełnione bardzo szerokim i intensywnym programem.
Konferencję inaugurowała Eucharystia i w tym samym dniu, wykład wprowadzający: „Odnowa wobec mocy ciemności” wygłosił Ks. Wojciech Nowacki
Podkreślił, iż Komisja Doktrynalna Międzynarodowych Służb Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej wydała dokument zaakceptowany przez Kongregację Nauki Wiary określający „Posługę uwalniania” jako jedną z misji Odnowy charyzmatycznej. Wobec tego trzeba podjąć ten wysiłek i zabrać się do pracy.
Nie tylko grzech, ale i istniejące osobowe zło, jest przeszkodą w otwarciu się na łaskę Bożą. Istnieje nie tylko Duch Święty, który napełnia nas miłością i darami, ale i duch zły, który stara się ingerować w życie człowieka. Bóg wyposaża człowieka do przeciwstawiania się działaniu złego ducha, dlatego ważne jest abyśmy otworzyli się i korzystali z łask w którymi zostaliśmy obdarowani.
„Rzeczywistość złych duchów” w ujęciu biblijnym, to temat wykładu Ks. Zbigniewa Skuzy, który podkreślił, iż powrót do Biblii jest fundamentalny. Rzeczywistość złych duchów, istnieje. (Polecił książkę „Listy starego diabła do młodego” C. S. Lewisa.) Szatan wprowadza w błąd człowieka po to, by go potem oskarżać, jest tym, który kłamie. Trzeba zrobić wszystko aby przeciwstawić się złemu duchowi. My wiemy, że zwyciężyliśmy w Chrystusie. Chrystus był kuszony po to, żebyśmy my, mogli zwyciężać, pokazał nam jak. Mamy Kogo naśladować.
Temat „Rzeczywistość złych duchów” kontynuował ale już w ujęciu teologicznym Ks. Andrzej Nowacki. Podkreślił także m. in. iż nie ma teologii bez Słowa Bożego. Należy pogłębić nad Nim refleksję. Postawił podstawowe pytanie, kim jest Chrystus i wspólnota chrześcijańska? „Jeżeli Chrystus by nie Zmartwychwstał, daremna by była nasza wiara.” Zmartwychwstanie to powrót do materii. Bóg objawił się w Chrystusie w Trójcy Świętej. Relacje: Chrystus w relacji do Boga Ojca i relacji Ducha Świętego do Jezusa.
Jeżeli ktoś, oddaje cześć bóstwom pogańskim, nie może być chrześcijaninem. Pogańskie bóstwa to rzeczywistość demoniczna, rzeczywistość złych duchów.
Jednym z największych osiągnięć złego ducha, jest to, że udało mu się przekonać ludzi, że nie istnieje. Ten kto nie uznaje złego ducha, osobowego zła, bytu, wychodzi poza ramy nauczania Pisma Świętego, poza ramy Kościoła. Moc złego ducha zostaje pokonana przez Jezusa Chrystusa, dzięki Duchowi Świętemu.
Na Panelu dyskusyjnym mocno wybrzmiało to iż:
Biblia jest taką księgą w której nie można się nie zakochać. Pismo Święte wzrasta wraz z tym, który je czyta. Nie wolno nam czytać Biblii, dopowiadając to co sami chcemy dopowiedzieć. Jeżeli kochamy Biblię, to tak jak człowieka – słuchamy.
Nie mogę, i nie wolno mi manipulować drugim człowiekiem, tak samo nie mogę manipulować Słowem Bożym.
„Świeccy w posłudze uwalniania – doświadczenie Kościoła na przestrzeni wieków” to temat wykładu Ks. Abp Józefa Girzyńskiego, który podkreślił m. in. Iż od czasów Apostołów wyrzucanie złych duchów było zwykłą czynnością. Dar udzielony wszystkim chrześcijanom (ochrzczonym). Charyzmaty otrzymujemy aby służyć braciom. Władza nad demonami jest skutkiem Chrztu. Mocą którą otrzymaliśmy od Jezusa i moc Ducha Świętego uzdalnia nas do wypędzania złych duchów. Jezus wyrzucał demony, ta sama moc jest w Kościele.
Ks Andrzej Grefkowicz Modlitwa o uwolnienie Jak ją prowadzić. To temat kolejnego wykładu. Modlitwa o uwolnienie zmierza do usunięcia skutków grzechów innych niż te, od których uwalnia Sakrament Pokuty i pojednania. Posługujemy zgodnie z naszą postawą charyzmatyka, wymaga to indywidualnego rozeznania. Modlitwa o uwolnienie jest jednym z elementów prowadzenia człowieka do wolności. Wykład Ks. Andrzeja Grefkowicz poparty był, co było bardzo interesujące i ważne, jego doświadczeniami jako egzorcysty.
Prowadzone były także zajęcia warsztatowe z psychologii komunikacji i modlitwy wstawienniczej w małych grupach z omówieniem prowadzenia.
Był to bardzo owocny czas w kształtowaniu naszej postawy do służby modlitwą o uwolnienie.