SPOTKANIE W NURCU

W dniach od 8 do 9 marca b. r. Odnowa w Duchu Świętym Diecezji Drohiczyńskiej spotkała się w Domu Zakonnym Sióstr Urszulanek N.M.P. W Nurcu, by uczestniczyć w formacji na temat głoszenia Kerygmatu  i świadectwa swego spotkania z Jezusem. Dziękuję Duchowi Świętemu, że zaprosił mnie na to spotkanie. Uważam, że było ono ważne i bardzo potrzebne.

Wiem w kogo wierzę, wiem komu wierzę – ale czy żyję tym, czy potrafię o tym mówić? Pytania, które padały podczas konferencji, zmuszały nas do zadawania sobie pytań i dawania odpowiedzi. Tak, pragnę głosić wiarę. Pragnę być świadkiem mojego Pana. Spotkałam osobiście Jezusa, przemienił moje życie, jest żywy, prawdziwy, Jego Słowo ma moc – nie mogę milczeć. Pragnę dzielić się miłością, bo Jezus jest miłością. I to dzielenie sprawia mi radość. Radość ta znalazła sobie miejsce w moim sercu i jedynie co ją blokowało to brak umiejętności, wiedzy, być może pełnej otwartości na łaskę by to czynić.

Pragnę żyć moim doświadczeniem Boga, wydobywać je, żyć nim, głosić. Tak jak ja doświadczyłam mocy Słowa, tak i inni mogą doświadczyć. Nie mogę i nie chcę, zatrzymać go tylko dla siebie, zresztą to niemożliwe. Ono samo się wyrywa. Tylko jak głosić? żeby i innych dotknęło. Trzeba zaangażować nie tylko serce ale i intelekt. Wierzę, że miłość, świadomość, i wiedza – harmonia tych pojęć we mnie, da mi pokój i odwagę.

Jezus jest moim jedynym Panem. Bóg jest moim Stwórcą i kocha mnie tak jak Ojciec. Jestem Jego umiłowanym dzieckiem. Doświadczyłam tego i doświadczam nieustannie. Świadomość ta w sercu moim budzi radość i pokój. Jestem osobą samotną, ale nigdy nie jestem sama. Jest ktoś, kto mnie kocha i zawsze jest przy mnie. Dzięki Ci Ojcze, za Twoją obecność, za Twoją miłość. Bóg pragnie nas uczynić podobnymi do siebie, dlatego dał nam Jezusa Chrystusa.

Gdy grzeszę odchodzę od Boga. Pragnę wyrzec się grzechu, każdego grzechu. Trzeba wyzwolić się z grzechu. Sama nie jestem w stanie tego dokonać. Ale Bóg nie zostawił mnie samej jest ze mną i pragnie mi pomagać. Jezus powiedział „Ja Jestem z wami, po wszystkie dni, aż do skończenia świata” (por. Mt 28, 20) To jest prawda, którą pragnę żyć.

Spotkanie w Nurcu, było bardzo potrzebne, wpisuje się w cykl tych spotkań, które pomagają nam żyć Prawdą. To dobry pomysł, który zrodził się w Nurcu, aby takie spotkania wpisały się na stałe w nasz kalendarz. Byłby to czas, kiedy moglibyśmy zdobywać wiedzę, poznawać swoje możliwości, poszerzać je i utrwalać, a co jest też nie bez znaczenia, bardziej poznawać i jednoczyć się jako wspólnota drohiczyńska.

Dziękuję ks. Andrzejowi Witerskiemu i Jadwidze Porzezińskiej, za zorganizowanie spotkania wygłoszone konferencje i przeprowadzenie warsztatów.

Joanna Błońska Odnowa w Duchu Świętym „Radość w Panu” Sokołów Podlaski


REO w bielskiej Bazylice

W bielskiej Bazylice 06.04.2019 r. zakończyły się Rekolekcje Ewangelizacyjne Odnowy REO. Przez 6 tygodni, w każdy czwartek,  50 rekolektantów spotykało się, aby bliżej poznać działanie Ducha Świętego w naszym życiu. Prowadzącym rekolekcje był ks. Jacek Zakrzewski, który głosił katechezy. Pomagała mu jego wspólnota „Oblubienica Ducha Świętego” z Hodyszewa.

W czasie trwania rekolekcji dało się słyszeć krótkie świadectwa typu: „Czekamy na czwartek!” czy też „Już się nie mogłem doczekać. Przyjechałem jako pierwszy.”

Punktem kulminacyjnym był Chrzest w Duchu Świętym i modlitwa o Jego dary. Otrzymaliśmy  wsparcie ze strony animatorów ze wspólnot z Brańska, Ciechanowca, Hajnówki, Sokołowa i Węgrowa. Na zakończenie wszyscy udali się na wspólne świętowanie-agapę.

Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do zorganizowania i przeprowadzenia rekolekcji oraz uczestnikomza wspólnie spędzony czas. Cieszymy się, że Jezus stał się Panem, a Duch Św. objawił się jako Osoba Trójcy Świętej.

Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym „Dobry Pasterz” w Bielsku Podlaskim


Kerygmat i świadectwo

W dniach 8 i 9 marca 2019r. odbył się w Domu Sióstr Urszulanek „Betania” w Nurcu weekend o kerygmacie i świadectwie. Formację przygotowali i poprowadzili ksiądz Andrzej Witerski i Jadwiga Porzezińska – koordynatorzy naszej diecezji. Uczestniczyli w niej dość licznie członkowie naszych wspólnot. W piątek bezpośrednio po kolacji organizatorzy poprowadzili powitanie i zawiązanie wspólnoty, oraz modlitwę. Ks. Andrzej wygłosił konferencję wstępną wprowadzając zarazem w tematykę weekendu. Następnie w kaplicy u sióstr miała miejsce Droga Krzyżowa, którą prowadzili uczestnicy formacji pod przewodnictwem księdza opiekuna. Wypowiadane treści rozważań przy każdej stacji zawierały bardzo głębokie przemyślenia. Zakończyliśmy ten dzień Mszą świętą. Sobotę rozpoczęliśmy od Mszy św. Po śniadaniu była pierwsza konferencja, którą wygłosił ks. Andrzej. W bardzo prosty i zrozumiały sposób wytłumaczył nam co to jest kerygmat, z jakich elementów się składa i dlaczego mamy go głosić. Później była część warsztatowa, w której uczestnicy w dwójkach mieli za zadanie napisać kerygmat uwzględniając przyswojone treści i poszczególne elementy, oraz nawzajem go sobie wygłosić, a następnie zaprezentować. Po przerwie na kawę i herbatę była druga konferencja o świadectwie. Jadwiga Porzezińska w sposób teoretyczny i praktyczny przedstawiła jak należy głosić świadectwo. Zaraz po konferencji udaliśmy się do kaplicy, gdzie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem modliliśmy się prosząc Pana Jezusa o otwarcie naszych serc i oczu na to co uczynił dla nas i czym możemy się podzielić z naszymi braćmi i siostrami. Każdy miał za zadanie, aby napisać swoje świadectwo. Po obiedzie był czas na podzielenie się swoimi świadectwami doświadczenia odkrywania i prowadzenia Pana Boga w swoim życiu. Z uwagi na to, że nie zawsze będzie czas na głoszenie kerygmatu wspólnie zbudowaliśmy świadectwo kerygmatyczne tzn. zawierające w sobie elementy kerygmatu. Czas rekolekcji zakończyliśmy Koronką do Bożego Miłosierdzia powierzając Panu Jezusowi nasze głoszenie Ewangelii. Na zakończenie uczestnicy podziękowali za przygotowaną formację zapewniając, że bardzo im się podobała i była bardzo potrzebna. Był to piękny czas spędzony z Bogiem we wspólnocie.


Tłusty czwartek u ,,Emmanuelków”

Tradycyjnie  jak co roku nasza wspólnota „Emmanuel” wypiekała pączki. Przed południem w domu u Jadzi spotkali się Staś, Ala, Wiesia i Małgosia, aby przygotować pączki dla wszystkich członków wspólnoty. Jadzia przygotowała składniki potrzebne do wyrobu pączków. Stanisław dobrze wymiesił ciasto, a Ala, Wiesia i Małgosia pięknie uformowały pączki. Nad wypiekiem czuwali gospodarze, czyli Jadzia z Jankiem. Praca przebiegała radośnie i sprawnie, gdyż każdy starał się jak tylko mógł. Dwie kopiaste tace z upudrowanymi pączkami  przygotowaliśmy na wieczorne spotkanie wspólnoty.

W tym dniu mieliśmy po wieczornej Mszy św. adorację wspólnotową. Zgromadziliśmy się przy ołtarzu, tuż przed samym Panem Jezusem, aby uwielbiać Go własnymi słowami i pieśniami pełnymi ducha. Adoracji towarzyszyło Słowo Boże z Ewangelii św. Łukasza mówiące gotowości na przyjście Pana. Ksiądz Janusz w konferencji zachęcał nas, aby nasze biodra były przepasane i aby były zapalone pochodnie w oczekiwaniu na przyjście Pana. Wyjaśnił, że tą zapaloną pochodnią jest stół Słowa Bożego i stół Eucharystii i zachęcał, aby jak najczęściej z nich korzystać, przy jednoczesnym trwaniu w łasce uświęcającej. Słowa te dały nam dużo do myślenia podczas adoracji w ciszy.

Po zakończonej adoracji udaliśmy się do domku parafialnego, gdzie czekały na nas pyszne pączki. Jedząc pączki dzieliliśmy się świadectwami z przeżytej adoracji, dziękując Bogu za wszelkie łaski.