Z życia wspólnoty ,,Radość w Panu”

Konferencja Formacyjna w Łomży

Archiwum,Bez kategorii,Z życia wspólnoty ,,Radość w Panu"

W dniach 28 do 31 sierpnia 2018 w Łomży odbyła się  KONFERENCJA FORMACYJNA DLA GRUP ODNOWY W ZWIĄZKU Z DOKUMENTEM ICCRS DOTYCZĄCYM POSŁUGI UWALNIANIA

W tej Konferencji z naszej diecezji uczestniczyły: Alina Rytel, Anna Paplińska i Joanna Błońska ze wspólnoty „Radość w Panu” z Sokołowa Podlaskiego.

Były to cztery dni wypełnione bardzo szerokim i intensywnym programem.

Konferencję inaugurowała Eucharystia i w tym samym dniu, wykład wprowadzający: „Odnowa wobec mocy ciemności” wygłosił Ks. Wojciech Nowacki

Podkreślił, iż Komisja Doktrynalna Międzynarodowych Służb Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej wydała dokument zaakceptowany przez Kongregację Nauki Wiary określający „Posługę uwalniania” jako jedną z misji Odnowy charyzmatycznej. Wobec tego trzeba podjąć ten wysiłek i zabrać się do pracy.

Nie tylko grzech, ale i istniejące osobowe zło, jest przeszkodą w otwarciu się na łaskę Bożą. Istnieje nie tylko Duch Święty, który napełnia nas miłością i darami, ale i duch zły, który stara się ingerować w życie człowieka. Bóg wyposaża człowieka do przeciwstawiania się działaniu złego ducha, dlatego ważne jest abyśmy otworzyli się i korzystali z łask w którymi zostaliśmy obdarowani.

„Rzeczywistość złych duchów” w ujęciu biblijnym, to temat wykładu Ks. Zbigniewa Skuzy, który podkreślił, iż powrót do Biblii jest fundamentalny. Rzeczywistość złych duchów, istnieje. (Polecił książkę „Listy starego diabła do młodego” C. S. Lewisa.) Szatan wprowadza w błąd człowieka po to, by go potem oskarżać, jest tym, który kłamie. Trzeba zrobić wszystko aby przeciwstawić się złemu duchowi. My wiemy, że zwyciężyliśmy w Chrystusie. Chrystus był kuszony po to, żebyśmy my, mogli zwyciężać, pokazał nam jak. Mamy Kogo naśladować.

Temat „Rzeczywistość złych duchów” kontynuował ale już w ujęciu teologicznym Ks. Andrzej Nowacki. Podkreślił także m. in. iż nie ma teologii bez Słowa Bożego. Należy pogłębić nad Nim refleksję. Postawił podstawowe pytanie, kim jest Chrystus i wspólnota chrześcijańska? „Jeżeli Chrystus by nie Zmartwychwstał, daremna by była nasza wiara.” Zmartwychwstanie to powrót do materii. Bóg objawił się w Chrystusie w Trójcy Świętej. Relacje: Chrystus w relacji do Boga Ojca i relacji Ducha Świętego do Jezusa.

Jeżeli ktoś, oddaje cześć bóstwom pogańskim, nie może być chrześcijaninem. Pogańskie bóstwa to rzeczywistość demoniczna, rzeczywistość złych duchów.

Jednym z największych osiągnięć złego ducha, jest to, że udało mu się przekonać ludzi, że nie istnieje. Ten kto nie uznaje złego ducha, osobowego zła, bytu, wychodzi poza ramy nauczania Pisma Świętego, poza ramy Kościoła. Moc złego ducha zostaje pokonana przez Jezusa Chrystusa, dzięki Duchowi Świętemu.

Na Panelu dyskusyjnym mocno wybrzmiało to iż:

Biblia jest taką księgą w której nie można się nie zakochać. Pismo Święte wzrasta wraz z tym, który je czyta. Nie wolno nam czytać Biblii, dopowiadając to co sami chcemy dopowiedzieć. Jeżeli kochamy Biblię, to tak jak człowieka – słuchamy.

Nie mogę, i nie wolno mi manipulować drugim człowiekiem, tak samo nie mogę manipulować Słowem Bożym.

„Świeccy w posłudze uwalniania – doświadczenie Kościoła na przestrzeni wieków” to temat wykładu Ks. Abp Józefa Girzyńskiego, który podkreślił m. in. Iż od czasów Apostołów wyrzucanie złych duchów było zwykłą czynnością. Dar udzielony wszystkim chrześcijanom (ochrzczonym). Charyzmaty otrzymujemy aby służyć braciom. Władza nad demonami jest skutkiem Chrztu. Mocą którą otrzymaliśmy od Jezusa i moc Ducha Świętego uzdalnia nas do wypędzania złych duchów. Jezus wyrzucał demony, ta sama moc jest w Kościele.

Ks Andrzej Grefkowicz Modlitwa o uwolnienie Jak ją prowadzić. To temat kolejnego wykładu. Modlitwa o uwolnienie zmierza do usunięcia skutków grzechów innych niż te, od których uwalnia Sakrament Pokuty i pojednania. Posługujemy zgodnie z naszą postawą charyzmatyka, wymaga to indywidualnego rozeznania. Modlitwa o uwolnienie jest jednym z elementów prowadzenia człowieka do wolności. Wykład Ks. Andrzeja Grefkowicz poparty był, co było bardzo interesujące i ważne, jego doświadczeniami jako egzorcysty.

Prowadzone były także zajęcia warsztatowe z psychologii komunikacji i modlitwy wstawienniczej w małych grupach z omówieniem prowadzenia.

Był to bardzo owocny czas w kształtowaniu naszej postawy do służby modlitwą o uwolnienie.

Formacja grupy wstawienniczej 20-21.04.2018

Archiwum,Wydarzenia,Z życia wspólnoty ,,Radość w Panu"

W dniach 20-21.04.2018 r. odbyła się formacja grup modlitwy wstawienniczej diecezji drohiczyńskiej. Rekolekcje miały miejsce w zakonie” Betania” u Sióstr Urszulanek w Nurcu. Z naszej wspólnoty „Radość w Panu” z Sokołowa Podlaskiego uczestniczyły cztery osoby.Głównym celem modlitwy wstawienniczej jest oddanie chwały Bogu i zbawienie człowieka. Czymś  ważnym i niezwykłym, jest uczestniczenie w realizacji tego celu.  Posługując sami się formujemy i umacniamy w wierze, otwieramy na dane nam łaski. Chwała Panu za to, dziękujemy.

Dobrze było usłyszeć, że jesteśmy żywą komórką biorącą udział w zbawieniu świata, że świętość to nie nieskazitelność, a stawanie w prawdzie przed Panem Bogiem. Jezus Chrystus jest cały modlitwą wstawienniczą, a my mamy Go naśladować, czyli nieustannie pracować nad sobą. Mamy również naśladowanie Maryję  w Jej pokorze i posłuszeństwie. Nasze doświadczenia są potrzebne, ale mamy pamiętać o tym, że to Bóg posługuje się nami i objawia swoją chwałę. Mamy ufać Jezusowi – On nas zna osobiście, zna nasze słabości i niedoskonałości. Brak elokwencji, nie jest przeszkodą by Pan mógł się nami posługiwać. Nie należy oceniać modlitwy i osoby prowadzącej, traktować ją  z życzliwością i miłością. To słowa, które w nas pozostaną.

Warsztaty modlitwy wstawienniczej były bardzo ważne. Uporządkowały i ukierunkowały naszą wiedzę na temat przebiegu modlitwy. Na pewno da nam to, większą pewność w posługiwaniu.

Schemat, system modlitwy – na którym opiera się modlitwa wstawiennicza, powstawał w trakcie spotkania, to było ciekawe i ważne doświadczenie.  Został zbudowany w oparciu o schemat już istniejący, uzupełniony o doświadczenia posługujących. Więc należy zakładać, że dzięki doświadczeniom jakie nabywamy i będziemy nadal nabywać w trakcie posługi,  będzie on skutecznym narzędziem w posłudze.

Ten wzór modlitwy wstawienniczej ujęty w konkretną formę, spisany, jest bardzo potrzebny, to baza na której możemy i będziemy budować modlitwę pamiętając o współpracy z Duchem Świętym w pokorze, miłości, jedności i posłuszeństwie.

Dziękujemy naszemu opiekunowi ks. Andrzejowi Witerskiemu i Jadwidze Porzezińskiej koordynatorom Diecezjalnej Odnowy w Duchu Świętym za zorganizowanie warsztatów, oczywiście czekamy z niecierpliwością na następne.

Odnowa w Duchu Świętym „Radość w Panu”  Sokołów Podlaski

 

Świadectwo uzyskanych łask na Mszy świętej z modlitwą o uzdrowienia w dniu 19 listopada 2017 r.

Archiwum,Świadectwa,Z życia wspólnoty ,,Radość w Panu"

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Chcę się podzielić świadectwem otrzymania wspaniałego daru Ducha Świętego, który uzyskałam na Mszy świętej z modlitwą o uzdrowienie w dniu 19 listopada 2017 r., która się odbyła w kościele Salezjańskim w Sokołowie Podlaskim.
We Mszy świętej uczestniczyłam jako przedstawiciel wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym „Radość w Panu” i odpowiadałam za pełnienie określonych funkcji. Jest oczywiste, że byłam podenerwowana i przyjęta tym faktem, chciałam, żeby wszystko odbyło się jak najlepiej. W pewnej chwili powiedziałam po prostu: „Panie Jezu, Ty się tym zajmij!”. Poprosiłam również Ducha Świętego, żeby sam działał, a mnie tylko uczynił swoim narzędziem. To pomogło mi w spokoju pełnić swoje obowiązki.
Robiłam zdjęcia przed Mszą świętą, kilkanaście w czasie Mszy i podczas modlitwy o uzdrowienie. Oświetlenie w kościele nie jest wystarczające do robienia wyraźnych ujęć, a mój aparat też nie należy do najlepszych. Więc na podglądzie widziałam, że wiele zdjęć jest nieudanych. W czasie modlitwy o uzdrowienie staram się nie robić zdjęć, żeby nie przeszkadzać innym modlić się, sama aktywnie uczestniczę w takiej modlitwie, nawet schowałam aparat fotograficzny do futerału. Ale pod wpływem wewnętrznego natchnienia: właśnie teraz trzeba fotografować! – wyciągałam aparat. Dzięki temu zostały utrwalone chwile wielkiej wspólnej radości, szczere uśmiechy osób, którzy są obarczeni chorobami, problemami swoimi i swoich bliskich, a jednak potrafią poczuć radość, radość wspólnej modlitwy. Tego wieczoru modliliśmy się o dary i charyzmaty Ducha Świętego, o ożywienie tego, co Duch Święty już dał nam w sakramentach chrztu i bierzmowania. Jestem pewna, że w tym czasie to się stało właśnie i ze mną. Po powrocie do domu z wielką niecierpliwością przeglądałam wykonane zdjęcia. Najpierw byłam zdumiona, a potem poczułam ogromną radość, ponieważ praktycznie wszystkie zdjęcia były udane! To była pierwsza oznaka otrzymanego daru.
Otrzymany od Ducha Świętego dar radości tak naprawdę uświadomiłam sobie dwa dni później, kiedy na spotkaniu modlitewnym naszej wspólnoty niektóre osoby powiedziały, że przyszły smutne, a dopiero wspólna modlitwa przemieniła ich nastrój na lepszy. A ja przypomniałam sobie, że już obudziłam się z poczuciem radości i ono towarzyszyło mi przez cały dzień. Następnego dnia miałam wizytę u lekarza i usłyszałam od niego słowa, dotyczące mojego stanu zdrowia, które mi się nie spodobały. Dotychczasową naturalną dla mnie reakcją byłby smutek i przygnębienie. Ale na próżno doszukiwałam się tych uczuć u siebie, byłam spokojna, a nawet radosna. Wieczorem w czasie Adoracji Najświętszego sakramentu w sanktuarium Miłosierdzia Bożego ksiądz poprosił każdego, aby podziękował za coś Panu Jezusowi. Pomyślałam, że podziękuję Mu za pokój i radość, które odczuwam. W tej samej chwili jedna z obecnych sióstr z naszej wspólnoty, która też była na Mszy świętej z modlitwą o uzdrowienie w minioną niedzielę, na głos powiedziała, że dziękuje Panu Jezusowi za pokój i radość, które wlał w jej serce. To było dla mnie wyraźnym potwierdzeniem działania Ducha Świętego i bardzo ucieszyło, że inni też zostali szczodrze obdarowani.
Jestem świadoma, że otrzymane Boże dary trzeba doceniać i je pielęgnować. Dziękuję z całego serca Bogu Trójjedynemu za Jego hojne i tak wspaniałe dary!
Chwała Panu!

Lara

REO Sokołów Podlaski 2017

Archiwum,Wydarzenia,Z życia wspólnoty ,,Radość w Panu"

W dniu 7 marca 2017 roku w Sokołowie Podlaskim we wspólnocie „Radość w Panu” rozpoczęły się Rekolekcję Ewangelizacyjne Odnowy w Duchu Świętym.

Poprowadził je ksiądz Andrzej Witerski wraz z Teresą Kalinowską, liderką wspólnoty „Mocni Duchem” z Węgrowa. Nad całością czuwała Jadwiga Porzezińska – diecezjalny koordynator Odnowy w Duchu Świętym. W przygotowanie i prowadzenie REO byli zaangażowani wszyscy siostry i bracia z naszej wspólnot. Szczególnego ducha spotkaniom rekolekcyjnym dodawało prowadzenie grupy muzycznej w składzie Hani Grochowskiej (Sokołów Podlaski) i Kasi Puchacz (Rudka), wspierane przez księdza Henryka Woźniowskiego SDB.

Przez kolejne tygodnie na wtorkowych spotkaniach rekolektanci wysłuchali konferencji na temat nawrócenia, o mocy działania Ducha Świętego w życiu każdego człowieka, o tym, że Jezus Chrystus jest naszym Panem, Bratem, Zbawicielem. Uczestniczyli w grupkach dzielenia. Wysłuchali świadectw poszczególnych osób o ich duchowych przemianach dzięki łasce Bożej. Pomiędzy spotkaniami uczestnicy codziennie czytali i rozważali fragmenty Pisma Świętego dotyczące poszczególnych tematów Rekolekcji.

Na jednym ze spotkań, na uroczystej Mszy świętej każdy uczestnik Rekolekcji przyjął Jezusa Chrystusa jako Pana swojego życia – był to wzruszający i niezapomniany moment tych Rekolekcji!

Warto szczególnie podkreślić charyzmatyczne prowadzenie Rekolekcji przez księdza Andrzeja Witerskiego. Jego sposób mówienia, ciekawe przekazywanie treści konferencji, a nawet talent aktorski księdza pomagały rekolektantom w przyswajaniu nowej wiedzy i przyczyniło się do ich duchowego wzrostu.

Każde REO tradycyjnie kończy się modlitwą o wylanie darów Ducha Świętego nad każdym rekolektantem, w Sokołowie Podlaskim taka modlitwa odbyła się w sobotę 6 maja b.r. Różne zrządzenia losowe sprawiły, że uroczystość przebiegała w dość trudnych warunkach lokalowych, ale owoce modlitwy były jak zawsze wspaniałe, Duch Święty działał hojnie.

Po modlitwie i uroczystej Mszy świętej wszyscy radośnie bawili się na agapie – braterskiej uczcie!

Wspólnota „Radość w Panu” w Sokołowie Podlaskim serdecznie dziękuje księdzu Andrzejowi Witerskiemu, Jadzi Porzezińskiej, Teresce Kalinowskiej, siostrom i braciom z innych wspólnot Odnowy w Duchu Świętym naszej diecezji, którzy pomagali prowadzić Rekolekcje i którzy przyjechali, żeby uczestniczyć w modlitwie o wylanie darów Ducha Świętego, Bóg zapłać, kochani!

P.S. Spotkania Rekolekcyjne odbywały się w holu Liceum Salezjańskiego w Sokołowie Podlaskim. W czasie podziękowania za udostępnienie pomieszczenia ksiądz dyrektor Liceum powiedział: „Przynajmniej porządnie omodliliście ściany Liceum!”.

Na pierwsze po REO spotkanie wspólnoty przyszło 11 nowych osób, którzy uczestniczyli w Rekolekcjach.

Chwała Panu!

Zdjęcia w zakładce Galeria II

Rekolekcje ewangelizacyjne w Sokołowie Podlaskim 3-4.06.2016

Archiwum,Wydarzenia,Z życia wspólnoty ,,Radość w Panu"

Odnowa w Duchu Świętym „Radość w Panu” w Sokołowie Podlaskim zorganizowała rekolekcje ewangelizacyjne „Słowo na wiarę czy słowo na wiatr”, które za zgodą księdza proboszcza Krzysztofa Kisielewicza odbyły się w sokołowskim sanktuarium Miłosierdzia Bożego w dniach 3 i 4 czerwca bieżącego roku. W spotkaniu uczestniczyli wszyscy chętni, potrzebujący rozwoju duchowego, również przedstawiciele Odnowy w Duchu Świętym z Węgrowa.

Rekolekcje poprowadził ks.Łukasz Prausa SAC, pallotyn przy współpracy ze  wspólnotą ewangelizacyjną św. Wincentego Pallottiego „Pokój i dobro” z Sosnowca oraz  zespołu muzycznego „Niepokalana” z Garwolina.  Myślą przewodnią tego spotkania był fragment Ewangelii: ”Idź, niech ci się stanie jak uwierzyłeś” (Mt. 8,13).

Rekolekcje połączyły w sobie tak nauczanie ewangelizacyjne, jak i  uwielbienie Pana Boga oraz dziękczynienie Mu. Było także dużo radosnego charyzmatycznego śpiewu. Umocnieniu wiary w Zbawiciela służyły świadectwa  uczestników rekolekcji, którzy opowiedzieli o działaniu szczególnej łaski Pana Jezusa w ich życiu.

W swoich konferencjach ks.Łukasz Prausa głosił konieczność czytania, rozważania, kontemplowania Pisma Świętego. Do tego jest potrzebne chociaż krótkie przygotowanie poprzez uspokojenie się i wyciszenie, odłączenie się od świata, schowanie się w sercu Jezusa, który ma władzę nad naszymi emocjami, pragnieniami. Ksiądz doradził nie zrażać się, jeśli na początku nie rozumiemy tego, co do nas mówi Bóg z kart Biblii, a czytać Słowo wytrwale i systematycznie.

Do tego nas zaprasza sam Jezus Chrystus, a Pismo Święte jest swojego rodzaju listem od Pana Boga do nas, ludzi. Czytać Pismo z wiarą, rozwagą, modlić się Słowem Bożym, medytować go.  Bardzo wymownym było porównanie przez  ks. Łukasza Starego i Nowego Testamentu do  dwóch płuc, niezbędnych do oddychania człowieka. Jeśli zrezygnować z czytania jednego z  Testamentów, może to doprowadzić do obumarcia jednego z „płuc”, co będzie zagrożeniem dla całego organizmu, czyli naszej duszy. Słowo Boże jest żywe, działa w nas,  formuje, kształtuje dusze każdego chrześcijanina. Współpraca z Pismem Świętym pomaga przeciwstawić się złu, pokrzepia, ma moc uwalniania i uzdrowienia. Ważne jest wiedzieć, że w relacjach ze Słowem Bożym mamy ochronę  samej Trójcy Świętej, Maryi, świętych i całego Nieba!

Trwając na modlitwie, kontemplacji Słowa Bożego, pokrzepieni przez Eucharystię  przyczyniamy się do umacniania naszej wiary, która jest mocna Słowem i żaden wiatr jej nie rozproszy.

Po konferencjach  uczestnicy rekolekcji w grupkach dzielenia mogli podzielić się swoimi przemyśleniami na temat fragmentu Ewangelii wg św. Mateusza „Ten lud czci mnie swoimi wargami, lecz sercem swoim daleko jest ode Mnie” (Mt. 15,8), odpowiadając na pytanie: „ Jaka jest moja postawa życiowa, czy jestem sercem przy Jezusie, czy świadczę o Nim swoim życiem”. W podsumowaniu dzielenia się ks. Łukasz  podkreślił, że Jezus potrzebuje nas jako proroków, cichych i pokornych, ale stanowczych w przeciwstawianiu się złu.

Każdego dnia rekolekcje kończyły się Adoracją Najświętszego Sakramentu, a w sobotę po Mszy Świętej ks. Łukasz poprowadził modlitwę o uzdrowienie i uwolnienie.

Zdjęcia w zakładce Galeria I